به گزارش ایکنا از چهارمحالوبختیاری، ایران ولایتمدار و شهید پرور همواره مورد هجمههای بیگانگان قرار گرفته است و با جنگهای مختلف نظامی، جنگهای اقتصادی، سیاسی و جنگهای نرم درگیر بوده است، مردم بیدار ایران همیشه در صحنه بودهاند تا شر دشمن را از سر خود، خاک و ناموسشان کم کنند.
در روزگاری نه چندان دور، تجاوز رژیم بعثی عراق بر ایران تحمیل شد و مردم در طی هشت سال با همه جان و مالشان در برابر دشمن جنگیدند و دفاع کردند تا خاک و ناموسشان را از چنگال رژیم اشغالی نجات دادند.
انقلاب اسلامی ایران همچنین شدیدترین تحریمها را در طول حیات طیبه خود متحمل شده اما با تکیه بر تلاش و دانش بومی جوانان خود توانسته است روی پای خود بایستد تا دست نیاز ایران نسبت به کشورهای دیگر دراز نکند.
اما امروز، حدود یک ماهی است که کشور دچار جنگی دیگر شده است جنگی که سلامت جسمی و بعضأ روحی ملت شریف ایران را هدف گرفته است.
مقابله با ویروس کرونا خود یک جنگ است و درمانگاهها و بیمارستانهای کشور هرکدام یک جبهه و پزشکان و پرستاران مدافعان و مبارزان این جنگ هستند، با نگاهی به حرکتهای خودجوش جهادی و مردمی در جایجای ایران اسلامی، جلوههای زیبایی از همدلی و همکاری مردم به ویژه بانوان در طی هشت سال دفاع مقدس در ذهنها تداعی میشود.
خدماتی که بانوان خانهدار و جوانان و نوجوانان در مساجد و زیرزمینهای تاریک برای رزمندگان انجام میدادند تا مایه دلگرمی آنها در هنگام نبرد باشد امروز نیز در خانهها، کارگاهها و تولیدیهای شهرها و استانهای کشورمان به چشم میخورد و همگان اعم از پیر و جوان زن و مرد مشغول مبارزه با ویروس کرونا هستند.
برخیها در منازل و برخی دیگر در کارگاهها مشغول تولید ماسک هستند، برخیها در کارخانهها مشغول تولید مواد ضدعفونی کننده و پسران و برادران نیز بسیجیوار و جهادیگونه در خیابانها مشغول تمیز کردن و ضدعفونی کردن معابر عمومی شهر هستند تا سلامتی و شادی هر چه زودتر به کشور بازگردد.
رسانه قرآنی ایکنا در گفتوگو با دو بانوی جهادگر، مقایسهای میان بانوان جهادی دیروز و امروز این دیار انجام داده است، بانوانی که در هشت سال دفاع مقدس برای رزمندگان لباس رزم، لباس بافتنی و یا آذوقه آماده میکردند و همان بانوان و یا فرزندانشان امروز برای پزشکان و پرستاران خط مقدم مقابله با ویروس کرونا لباس و ماسک تهیه میکنند.
کارگاههای همگام با جبهه
شهین رحمانی، مادر ۵۹ ساله با سه فرزند پسر یکی از بانوانی است که در زمان جنگ در پشت جبههها فعالیتهای خدماتی برای رزمندگان هشت سال دفاع مقدس انجام میداده است و در گفتوگو با ایکنا از چهارمحالوبختیاری بیان کرد: در زمان جنگ دختر مجرد ۲۱ ساله بودم و در زمانی که همه جوانان برای دفاع از ما، خاک و کشور اسلام به جبهههای حق علیه باطل رفته بودند و وظیفه ما دختران و بانوان ایرانی حمایت و فراهم کردن مواد مورد نیاز این مردان شجاع میهنمان بود لذا به همراه چند تن از دوستانم در کارگاههای «همگام با جبهه» که از طرف جهاد کشاورزی برگزار میشد ثبت نام کردیم.
وی ادامه داد: در آن زمان محل سکونت ما در شهر کیان واقع بود که برای شرکت در کارگاههای همگام با جبهه از شهر کیان به شهرکرد در رفتوآمد بودیم در کارگاه لباس و پشهبندهای خواب برای رزمندگان برش زده میشد و ما با چرخ خیاطی آنها را میدوختیم.
این جهادگر بیان کرد: در ماههای ابتدایی با هزینه شخصی خودمان به کارگاه رفت و آمد میکردیم اما کمکم یک خودرو از سوی جهاد کشاورزی در اختیارمان قرار داده شد، با این وجود باز هم رفتوآمد بین دو شهر برایمان سخت بود لذا به پیشنهاد آقای رفیعی که یکی از کارکنان جهاد کشاورزی و مسئول یکی از کارگاههای همگام با جبهه در شهرکرد بود پارچهها و لباسهای برش زده را به منزل میبردیم و منزل یکی از دوستان را به کارگاه دوخت و دوز لباس تبدیل کرده بودیم.
رحمانی اظهار کرد: با انتقال کارگاه دوخت و دوز به شهر کیان بانوان بیشتری از این طرح استقبال کردند و در روز حدود ۳۰ نفر در کارگاه گرد هم جمع میشدیم و برای برادران و پدران رزمنده لباس میدوختیم.
این جهادگر گفت: مدت زمان خدمت من در پشت جبهههای حق علیه باطل تنها دو سال طول کشید و بعد از آن ازدواج کردم و در سازمان انتقال خون مشغول به کار شدم، در واقع فعالیتم را در این سازمان ادامه دادم و افرادی که نمیتوانستند به جبهه بروند و از اسلامشان دفاع کنند به این پایگاه مراجعه و خون خود را به رزمندگان حاضر در جبهها که برای ناموسشان میجنگیدند اهدا میکردند.
وی ادامه داد: علاوه بر دوخت لباس فعالیتهایی از قبیل پختن مربا به، هویج و گلسرخ، بستهبندی آجیل و خشکبارهایی که از نذورات مردمی جمع شده بود، بافت لباسهای زمستانی و... فعالیتهای بود که هر کس با توجه به استعدادش در این کارگاهها مشغول به خدمت میشد.
این بسیجی فعال در پاسخ به این سؤال که خانواده با خدمت شما در زمان جنگ در کارگاههای مختلف مخالفت نمیکرد؟ ادامه داد: در خانواده ما برادرم به سنی نرسیده بود که به جبهه برود لذا مادرم همیشه میگفت ما که پسری نداریم که برای دفاع از اسلام و خاکمان فدا کنیم پس حداقل شما دختران کاری انجام دهید و با شهادت پسر عموهایم بر این تصمیم مصممتر شدند به حال خانوادههایی که پسر داشتند غبطه میخوردند که چرا آنها نمیتوانند برای اسلامشان فدایی تقدیم کنند، لذا کارگاه دوخت لباس را به منزل خود بردیم و تا جایی که میتوانستیم برای دفاع از وطن اسلام و مملکتمان تلاش کردیم.
وی ادامه داد: کارگاههای فعالیت در آن زمان هر یک، سنگری بود و بوی خدا میداد سر دسته ما در کارگاه بانوی از اهالی خوزستان بود که به علت تخریب منزلش در حملات هوایی به استان ما آمده بود و ما را تشویق به خواندن ذکرهایی از جمله «لا حول ولا قوة الا بالله العلی العظیم» و صلوات میکرد.
رحمانی ادامه داد: هر روز صبح کار خود را با وضو و قرائت قرآن آغاز میکردیم و خانم خوزستانی همیشه توصیه میکرد برای نابودی صدام ذکر بگویید و با توان بالا کار کنید.
این بانوی جهادگر هدف خود از خدمت در جبهههای حق علیه باطل را اینگونه بیان کرد: در آن زمان تنها کاری که برای دفاع از مملکت از ما بر میآمد همین دوخت و دوزهای ساده بود، فرزندان و برادران برای دفاع از جان ما و خانوادههایمان به جبهه رفته بودند و ما با تمام توان برای آنها لباس یا پشهبندهای تابستانی میدوختیم، در واقع متوجه این موضوع بودیم که ما در خانه و در آرام زندگی میگذرانیم اما آنها بر روی زمین سفت و در میدان نبرد میخوابند پس برایشان پشهبند می تا از گزند حشرات در امان باشند و بعد از عملیات و نبرد، ساعتی را با آرامش استراحت کنند.
گروههای جهادی تداعیگر فعالیت پشت جبهه
وی تصریح کرد: امروز نیز با افتتاح کارگاههای دوخت ماسک و دیدن صحنههای مختلف از فعالیت گروههای جهادی یاد پشت جبههها افتادم، به حال جوانان غبطه میخورم که ای کاش تنی سالم داشتم تا در این جبهه نیز کنار جوانان به مملکتم خدمت کنم، تنها کاری که می توانم بکنم این است که برای جوانان دعا میکنم تا بتوانند با توکل به خدا در این جبهه مقابله با ویروس کرونا نیز موفق شوند.
وی در پایان گفت: خدا را شاکرم که فرزندانم را به گونهای تربیت کردم که امروز به جای من کار کنند و با وجود اینکه پسرانم در ادارات مختلف مشغول به کار هستند اما شبها به کمک گروههای جهادی مشغول تمیز کردن و ضدعفونی کردن معابر مختلف شهر هستند تا جان هماستانیهایشان را در برابر این ویروس حفظ کنند.
در ادامه این گزارش پای صحبتهای یک مادر بسیجی و جهادگری نشستیم که جان و سلامتی مردمش را واجبتر از هر کاری دانسته و با تمام توان در میدان تولید حاضر شده است.
مهوش قربانی خراجی مادر پنجاه ساله با سه دختر و دو پسر است و در گفتوگو با ایکنا از چهارمحالوبختیاری بیان کرد: از زمانی که شمار مبتلایان به ویروس کرونا در استان رو به افزایش نهاد، ماسک و لباس استریلی برای پرستاران در استان کمیاب شد و پایگاههای زیادی در شهرهای مختلف برای تهیه لباس و ماسک فعال شدند.
وی ادامه داد: اداره تبلیغات شهرستان شهرکرد نیز مکانی را در دارالقرآن شهر به عنوان کارگاه تولید ماسک و لباس ویژه پرستاران درنظر گرفته است و چرخهای خیاطی و سردوزهایی در آن بنا شد تا ما نیز بتوانیم در این جنگ خدمت کنیم.
وی ادامه داد: از ۴ روز پیش به همراه تعداد دیگری از بانوان جوان دانشجو و بسیجی که در طول روز از بین ۵ تا 30 نفر متغیر هستند، در این مکان گرد هم جمع میشویم تا کار خداپسندانهای انجام دهیم.
کار جهادی تا شکست کرونا
قربانی هدف خود از شرکت در این حرکت را شکست کرونا دانست و گفت: امروز پزشکان و کادر درمانی، مدافعان و رزمندگان این جنگ هستند که بیشترین وسیله مورد نیازشان ماسک و لباس استریل است تا در برابر این ویروس در امان بمانند، لذا بسیجیها و بانوانی که توانایی خدمت در این عرصه را دارند در مکانهای مختلف گرد هم جمع میشوند تا بتوانند این وسایل را آماده کنند این بیماری جنگی است که امروز کشور را فرا گرفته و همگان را نگران کرده است.
وی افزود: با وجود اینکه توصیه میشود همگان در منزل بمانند و تنها راه مقابله با ویروس نیز همین در خانه ماندن است اما افرادی مانند ما مجبور هستند با رعایت تمام نکات بهداشتی، در خارج از خانه در مکانهای استریل شده و با رعایت همه نکات بهداشتی حاضر شوند تا بتوانند نیازهای مقابله با این ویروس را تأمین کنند، لذا در دارالقرآن تعداد زیادی چرخ با فاصلههای زیاد از یکدیگر تعبیه شده است و روزانه دو بار محیط و چرخها استریل میشود و جهادگران حاضر دائم دستانشان را با ژل و مواد ضدعفونی کننده تمیز میکنند و با دستکش و ماسک مشغول دوخت ماسک و لباسهای مورد نیاز هستند.
این جهادگر فعال افزود: افرادی که هرگز خیاطی نکردند و یا به قول خودشان تا به حال نخ و سوزن در دست نگرفتند نیز در این کارگاهها حاضر میشوند و با یک آموزش ابتدایی بخش زیادی از ماسکهای مورد نیاز را تولید میکنند.
قربانی ادامه داد: مادران بسیاری که فرزندان کوچک دارند و یا جوانانی که پدر و مادر بیمار دارند و نگران از گرفتار شدن آنها به ویروس کرونا هستند با بنده تماس گرفتند و درخواست کردند تا برای آنها ماسک تهیه کنم، بنده نیز با هزینه شخصی خود برای رضای خدا تعداد محدودی ماسک برای این افراد تهیه کردم.
این بانوی بسیجی با بیان اینکه شروع دوخت لباسها را از امروز آغاز کردهایم و قرار است تا پایان روز ۵۰ لباس تحویل دهیم، افزود: روزانه هزار و 500 ماسک در این محل تولید میشود که در طول این ۴ روز تا پایان امروز ۵ هزار ماسک تولید و آماده ارائه هستند.
وی ادامه داد: هر روز با ذکر و وضو وارد کارگاه خیاطی میشویم و در حین کار با خواندن دعای فرج و سلامتی امام زمان(عج)، ذکر شریف لا اله الا الله، ذکر یا ذالجلال والاکرام، صلوات و دعاهای دسته جمعی از خداوند و ائمه(ع) برای در امان بودن از این ویروس و انرژی بیشتر برای تولید و خدمات بیشتر مدد میگیریم.
این جهادگر فعال در ادامه تصریح کرد: جوانانی که میتوانند در نابود کردن این ویروس جهانی که البته دشمنان نیز در شیوع آن نقش داشتند کمک کنند به میدان بیایند تا بتوانیم این مشکل را از سر ملت و مسلمانان جهان دور کنیم.
کارگاههای جهادی؛ میدان جنگ با کرونا
وی افزود: در زمان جنگ مادران در پشت جبههها برای فرزندان و همسرانشان لباس و آذوقه آماده میکردند و امروز نیز باید راهشان را ادامه دهیم و تا جایی که میتوانیم با رعایت نکات بهداشتی برای پزشکان و پرستاران که مدافعان سلامت هستند لباس و ماسک مورد نیاز را تهیه کنیم. امروز روزی است که بانوان باید وارد عرصه شوند و نیاز به کمک آنها بیش از افراد دیگر است، کارگاههای دوخت امروز میدان جنگهای ما هستند که با توکل و توسل به ائمه(ع) در این مکان حاضر میشویم تا نیاز جامعه را آماده کنیم.
وی در رابطه با اینکه آیا فرزندان و همسرش با کار کردن او در این شرایط مخالفت دارند یا خیر؟ پاسخ داد: به دلیل اینکه از نظر قلبی و ریوی دچار مشکل هستم فرزندانم نگران سلامتیام هستند و توصیه میکنند در منزل بمانم اما پسرانم در خیابانها مشغول ضدعفونی معابر هستند و بنده نیز با رعایت نکات بهداشتی در کارگاه حاضر میشوم و تا جایی که بتوانم خدمت میکنم.
این بسیجی فعال اظهار کرد: جوانان با غیرت بسیجی امروز فعال هستند و در همه صحنهها حضور دارند، ما نیز از این همه غیرت و انرژی آنها الگو میگیریم تا همگام با جوانان در این محلها کار کنیم و این خدمت امروز وظیفه ماست.
وی افزود: با وجود اینکه نزدیک به عید و سال نو است و همگان مشغول خانهتکانی هستند بنده و بسیجیان دیگر تمیزکاری منزل را کنار گذاشته و برای سلامتی هموطنانمان مشغول خدمت در کارگاههای دوخت ماسک شدهایم زیرا که سلامتی مردم مهمتر از عید نوروز است.
قربانی بیان کرد: مراسم عید را بعد از شکست کرونا نیز میتوان برگزار کرد اما جان عزیزان رفته را نمیتوان برگرداند پس امروز وظیفه همه ما کمک کردن به سلامت مردم است و هر کس هر گونه که در توانش است باید کمک کند.
وی با بیان اینکه همسرش هم در زمان ۸سال دفاع مقدس در جبههای حق علیه باطل جنگیده است و هم در گذشتهای نه چندان دور برای دفاع از حرم آلالله داوطلب به میدان رفته، در پایان گفت: در ابتدای کار به همسرم گفتم در زمان جبهه من در خانه از کودکان مراقبت میکردم و شما به جبهه میرفتید اما امروز نوبت من است که برای سلامت ملت خدمتی انجام دهم لذا شما به توصیه پزشکان در قرنطینه بمانید و من در کارگاه های خیاطی مشغول خدمت خواهم شد، امروز نوبت من است که به جبهه بروم و دین خود را به کشور و مردم ادا کنم.
گزارش از: زینب رحیمی، خبرنگار ایکنا
انتهای پیام