اسلام و قرآن را جزء با نثار خون نمی‌توان زنده کرد
شهید حمدالله رستمی در وصیتنامه خود آورده است: اسلام و قرآن، دین و کتاب ماست اگر بخواهیم خود را به خواب فرو بریم از بین خواهد رفت و بدانید که به جزء خون با چیز دیگر نمی‌توان آن را زنده کرد و ریشه آن را پر دوام و استوار ساخت، پس از خواب بیداری بپاخیزید و به سخن امام‌مان لبیک بگویید.
به گزارش ایکنا از همدان، به نقل از نوید شاهد همدان، شهید حمدالله رستمی در چهارم شهریورماه ۱۳۱۳ در شهر مریانج از توابع شهرستان همدان متولد شد. پدرش شکرالله و مادرش بلقیس نام داشت. در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت. کشاوز بود. در سال ۱۳۳۴ ازدواج کرد و صاحب چهار پسر و دو دختر شد و از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. در 30 بهمن ماه ۱۳۶۲ در چنگوله توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شده است. در وصیتنامه این شهید می‌خوانیم:
«بسم رب الشهداء و الصدقین
وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یرزَقونَ (قرآن کریم)
با سلام و درود بیکران بر مهدی موعود(عج) و نایب بر حقش خمینی بت‌شکن و روحانیت در خط امام و تمامی رزمندگان جان بر کف و پرتوان اسلام و با سلام بر امت شهیدپرور اسلام سخن خود را آغاز می‌کنم.
شما الان می‌دانید من در میان شما نیستم، اما روحم بر یک یک شما نظاره می‌کند و بدانید که اگر بخواهید امام را تنها بگذارید و بخواهید در همه حالت خدا را از یاد ببرید، من در روز محشر روبروی شما خواهم ایستاد و جواب شما را خواهم داد، یعنی اگر بخواهید با یاد خدا سلاحم را بردارید به خدا قسم شما پیش خدا و اولیاء الله روسفید خواهید بود و اگر بخواهید مانند یزیدیان یعنی پشت کردن به سخنان امام کرده باشید و جبهه‌ها را خالی کنید، بدانید خداوند بر شما غضبناک شده است و برای شما در دنیا و آخرت به جزء لعن چیز دیگر نمی‌فرستد.
اسلام و قرآن، دین و کتاب ماست اگر بخواهیم خود را به خواب فرو بریم از بین خواهد رفت و بدانید که به جزء خون با چیز دیگر نمی‌توان آن را زنده کرد و ریشه آن را پر دوام و استوار ساخت، پس از خواب بیداری بپاخیزید و به سخن امام‌مان لبیک بگویید و اگر بخواهید به سخن امام‌مان گوش دهید بدانید اسلام و قرآن را زنده کرده‌اید و شیطان بزرگ و ایادیش را سوزانیده‌اید.
شما را به خدا قسم می‌دهم کم به فکر مال دنیا باشید و هی نگوئید که فلان کس چرا به جبهه نمی‌رود، چون هر کس و هر شخص اراده و اختیاری دارد شاید آن‌ها از یزیدیان باشند؛ و شما را به جان امام قسم می‌دهم که به فکر مال دنیا بیش از حد نباشد و اگر بخواهید بگوئید فلان چیز در مملکت کمبود است، باید باشد چرا که انسان اگر حقیقت می‌خواهد اگر اسلام و قرآن می‌خواهد و اگر آزادی و... می‌خواهد باید سختی‌ها را تحمل کند و پشت به راحتی بزند و مومن نباید راحت‌طلب باشد، چون راحتی برای کسانی است که دارند به اسلام و قرآن اهانت می‌کنند.
اما پیامم به شما پیران و جوانان؛ ای کسانی که الان هم باز می‌گویید ای کاش ما هم زمان امام حسین(ع) بودیم و او را یاری می‌کردیم بدانید الان وقتش رسیده، چون حسین زمان، امام بت‌شکن ندای هل من ناصر ینصرنی را سر داده و احتیاج مبرم به لبیک گفتن شما دارد یعنی باید همچنان که امام بزرگوارمان فرمودند ارتش ۲۰ میلیونی را تشکیل داد و بدانید سربازان امام زمان(عج) ارواحنا الفداء در گهواره دارند شیر می‌خورند و اتمام جنگ و انجام صلح را با استکبار جهانی را از تیر خود بیرون کنید همچنان که شهید مطهر رجایی عزیز فرمود «روزی که گلوله‌هایمان تمام شود روز اول جنگ است» ان‌شاء‌الله که از خواب غفلت خود را بیرون می‌کشید و جنگ را به هر کاری مقدم می‌شمارید، می‌دانید که ما به مقصد خود و سعادت ابدی رسیدیم، اما حالا نوبت شما است که سلاح ما را به دست گیرید و استکبار جهانی را از پای درآورید.
اما پیامم به شما خانواده محترم و گرانبهایم؛ اگر قبول می‌کنید از من، حالا به سخنانم گوش بدهید حتما در انظار مردم گریه نکنید، چون شاید این کوردلان در بین مردم باشند و به شادی درآیند، فقط جواب دندان شکن که در برابر منافقان، صدامیان و کافران می‌دانید بدهید این است که بگوئید برای ما شهادت پدرمان و سرورمان افتخار بزرگ از حد است و حتما امام و رزمندگان را دعا کنید که امام صادق (ع) فرمود: دعا از نیزه زودتر فرو می‌رود.
پیام دیگری که به ملت غیور دارم این است که در مرحله اول امام را تنها نگذارید و در مرحله دوم جبهه‌ها را خالی نگذارید که جزء شمریان و یزیدیان و کافران قرار می‌گیرید ان‌شاء‌الله سخنانم که به عنوان وصیت می‌باشد را در همین چند روزه برای خود تحت تأثیر قرار ندهید و همیشه آن سخنان را جاوید و زنده نگدارید شما را به خدا می‌سپارم.
والسلام علیکم و رحمه الله برکاته
وصیتنامه شهید حمدالله رستمی، 18 بهمن‌ماه 1362.»
