مسئولان خود را در برابر خدا مسئول بدانند

به گزارش ایکنا از همدان، شهید احمد جوکار، پنجم فروردین‌ماه ۱۳۴۰ در روستای مبارک‌آباد از توابع شهرستان ملایر متولد شد. پدرش علیرضا و مادرش طاهره نام داشت. تا پایان سطح یک درس خواند. روحانی بود که از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. بیست‌وسوم فروردین‌ماه ۱۳۶۲ با سمت مسئول نیروی واحد تبلیغات در فکه به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه برجای ماند و اول فروردین‌ماه ۱۳۷۹ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.

در وصیت‌نامه این شهید بزرگوار آمده است:

«رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنک رَحْمَةً ۚ إِنَّک أَنتَ ٱلْوَهَّابُ وَ أَسْأَلُک أَنْ تَجْعَلَ وَفَاتِی قَتْلا فِی سَبِیلِک تَحْتَ رَایةِ نَبِیک مَعَ أَوْلِیائِک.

خدایا از تو مى خواهم که مرگم را شهادت در راه خودت زیر پرچم اسلام با اولیاء خودت قرار دهى، خدایا تو را شکر مى‌کنم که این بهترین راه را براى رسیدن به خودت به این بنده حقیر و گنهکارت ارزانى داشتى. خدایا آن چیزى که به روحانیت و طلبه بودن اصالت می‌بخشد همان روحانیت و معنویت این راه است که انسان را دائما در حین ذکر نگه می‌دارد و سراسر وجودش را نداى لااله‌الاالله سیراب می‌کند و آنقدر این روح قوى می‌شود که تن را به زیر رگبار گلوله‌ها و تانک‌ها قرار می‌دهد و ارزش واقعى را به این جریان حیاتى بدن یعنى خون مى‌بخشد و آن‌را مایه رشد و حرکت و تکامل جامعه قرار می‌دهد.

اکنون با آگاهى و شناخت و یقین به‌سوى جهاد و شهادت می‌روم و با حرکت پشت سر امام امت خمینى بت‌شکن و با یافتن اخلاص واقعى رضاى تو را به‌دست می‌آورم.

پیام من به برادران و خواهرانم این است که با انجام واجبات و مستحبات و ترک محرمات و مکروهات تقواى خویش را حفظ و پاسدار انقلاب و اسلام باشید؛ و شما برادران طلبه خود را مجهز به سلاح ایمان و علم سازید و لحظه‌اى غافل مباشید که حساسترین مسئولیت‌ها اکنون بر دوش شماست، شما رهبران فکرى و معنوی این امتید نخست باید خود مجهز به این‌ها باشید.

بیانات امام امت را با گوش دل بشنوید و با تمام وجود در انجام فرامینش کوشا باشید. شما برادران مسئول قدر یکدیگر را بدانید و خود را مسئول در پیشگاه خداوند متعال بدانید و از سستى و تهمت و غیبت و حب دنیا و... بر حذر باشید و مراقبه و محاسبه نفس را فراموش نکنید.

خدایا به پدر و مادر و خانواده من صبر و مقاومت و تلاش همراه آگاهى عطا کن و به همه دوستان و آشنایان من توفیق عطا کن تا رضایت تو را معیار حرکت و انتخاب و عمل خویش قرار دهند.(شما بازماندگان براى من دعا کنید و مرا ببخشید) اکنون خداى بزرگ آمرزشت را می‌خواهم.

احمد جوکار، پنجشنبه 11 آذرماه 1361»