خطر خوشگذرانی در نابودی انسان
استاد حوزه و دانشگاه با هشدار خطر خوشگذرانی در نابودی و دورکردن انسان از خدا، گفت: خدا اگر بخواهد کسی را نابود کند او را به‌سوی خوشگذرانی می‌کشاند که اصل زندگی او از راه خوشگذرانی باشد که خوب بخورد و بخوابد و بپوشد و فقط لذت ببرد؛ ولی خدا را فراموش می‌کند.
به گزارش خبرنگار افتخاری ایکنا، محمدتقی فیاض‌بخش، استاد حوزه و دانشگاه، ۱۵ آذرماه در سلسه جلسات اخلاق عملی و آداب سیروسلوک که در مجتمع فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی (سرچشمه) تهران برگزار شد، با بیان اینکه انسان ذاتاً به‌سوی خدا حرکت می‌کند، گفت: انسان بر حسب ذاتش به‌سوی حقیقت خودش حرکت می‌کند و اصلاً همه موجودات عاشق خودشان هستند و امکان ندارد کسی عاشق خودش باشد؛ ولی عاشق خدا نباشد! و همه موجودات هم به‌سوی خدا بر می‌گردند و کسی که می‌خواهد به لقای الهی برسد باید خودش را درست کند که قرآن در آیه ۵ سوره عنکبوت می‌فرماید: «مَنْ کَانَ یَرْجُو لِقَاءَ اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ ۚ هر کس که به دیدار خدا امید می‌دارد بداند که وعده خدا آمدنی است»
این استاد حوزه و دانشگاه با توصیه اینکه برای هر خواسته‌ای که دارید در خانه خدا بروید، اظهار کرد: برخی در زندگی عادت دارند برای خواستن هر چیزی در خانه خدا بروند و این کار پسندیده‌ای است. خداوند به حضرت موسی (ع) فرمودند همه چیزت را از من بخواه و با من حرف بزن مثل بچه‌ای که با مادرش حرف می‌زند و چیزی می‌خواهد. معمولاً حرف‌زدن بچه‌ها شیرین و دلنشین است و وقتی حرف می‌زنند و مثلاً از مادرشان چیزی می‌خواهند، مادر جوابشان را نمی‌دهد! چون دوست دارد باز صدای دلنشین و شیرین کودکش را بشنود و خدا هم گاهی دوست دارد صدای بندگانش را بیشتر بشنود، پس زیاد در خانه خدا بروید و حرف بزنید.
وی تأکید کرد: انسان باید دائماً در خانه خدا را بکوبد و دائم در رفت‌وآمدی عاشقانه با خدا باشد، اصلاً خدا از ما کار کمرشکن نخواسته است؛ بلکه کار را از روی عشق و محبت خواسته است، پیشانی خوارج از شدت عبادت پینه‌بسته بود؛ اما مهم محبوب خدا شدن است باید در خوشی و ناخوشی آه و ناله و ارتباط با خدا داشته باشید.
سخت‌تر بودن امتحان الهی در دوران خوشی و رفاه
فیاض‌بخش با هشدار اینکه امتحانات الهی در دوران خوشی و رفاه به‌مراتب سخت‌تر از دوران سختی است، گفت: اینجا یک هشدار عرض کنم و آن اینکه امتحان پروردگار در رفاه و گشایش به‌مراتب سخت‌تر از امتحان در فقر و مشکلات است! چون در مشکلات انسان وقتی احساس می‌کند پشتش خالی شده و کسی را ندارد سریع در خانه خدا می‌رود و ناله و گریه‌اش و تضرع او به درگاه خدا زیاد است، اما در زمان رفاه و گشایش و شادی خیلی کم افرادی هستند که رابطه خود با خدا را حفظ کنند و آن تضرع و ناله و زاری را داشته باشند و حتی برخی کلاً خدا را هم فراموش می‌کنند. اصلاً زندگی انسان دائماً در فراز و نشیب سختی و گشایش است، پس دائماً در گریه و ناله از خوف و شوق خدا باشید.
وی به راهی برای محبوب‌شدن نزد خدا اشاره و افزود: خداوند در فقرات اول حدیث معراج درباره راه محبوب‌شدن فرموده است که یا احمد آیا می‌خواهی محبوب من بشوی؟! برای محبوب‌شدن نیز فرموده به فقرا برس و زندگی و قلب خود را به فقرا نزدیک کن! خصوصاً فقرای مادی و معنوی، چون در میان بندگان من کسانی که فقیر هستند دائم خدا خدا می‌گویند؛ ولی از آدم‌های مرفه دورباش! چون اغنیا از خدا دورند و احساس بی‌نیازی می‌کنند و با خدا کمتر ارتباط دارند، هر چند قلیل افرادی هم مثل حضرت خدیجه (س) پیدا می‌شوند و ثروت خود را در راه اسلام هدیه می‌دهند؛ اما کم هستند.
وی تصریح کرد: اصولاً سیروسلوک، دل‌کندن از نفس اماره و سیر به‌سوی مراتب عالیه نفسانی است. خداوند که از عالم جدا نیست و چیزی که به انسان از خودش هم نزدیک‌تر است خدا است، ولی ما با خدا انس و ارتباطی نداریم!
فیاض‌بخش بیان کرد: کسی که مسکرات یا مواد مخدر استفاده می‌کند در اوج گرفتاری هم می‌خند اما این لبخند عاقلانه نیست؛ بلکه به‌خاطر موادی که مصرف کرده است و انسان‌هایی که خدا در زندگی آن‌ها نیست همین‌گونه هستند؛ ولی وقتی که مرگ و قبض روح سراغشان آمد تازه بیدار می‌شوند.
وی ادامه داد: حرکت طبیعی نفس انسان به سمت بالا و به‌سوی خدا است؛ ولی گناه و لذت گناه این مسیر را مسدود می‌کند و مانند مخدری می‌ماند که او را مست کرده و از مسیر دور و به‌سوی خوشگذرانی دنیا سوق می‌دهد؛ لذا انسانی که می‌خواهد به‌سوی خدا حرکت کند باید اول خودش را مدیریت کند. مرحوم علامه طباطبایی می‌فرمودند کسی که همین ریاضت‌های شرعی را منظم انجام دهد به‌مراتب این ریاضت‌ها از ریاضت‌های غیرشرعی و سخت مرتاضان هندی هم سخت‌تر است!
خطر خوشگذرانی در نابودی انسان
این استاد حوزه و دانشگاه با هشدار خطر خوشگذرانی در نابودی و دورکردن انسان از خدا، گفت: خدا اگر بخواهد کسی را نابود کند او را به‌سوی خوشگذرانی می‌کشاند که اصل زندگی او از راه خوشگذرانی باشد که خوب بخورد و بخوابد و بپوشد و فقط لذت ببرد؛ ولی خدا را فراموش می‌کند.
وی ادامه داد: حتی خداوند وقتی می‌خواهد قوم و قریه‌ای را نابود کند ابتدا آن را به خوشگذرانی گرفتار می‌کند و رهبر و حاکمی خوشگذران را هم بر آن‌ها مسلط می‌کند تا از راه خوشگذرانی آن‌ها را نابود کند. در آیه ۱۶ سوره اسراء می‌فرماید: «وَإِذَا أَرَدْنَا أَنْ نُهْلِکَ قَرْیَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِیهَا فَفَسَقُوا فِیهَا فَحَقَّ علی‌ها الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِیرًا؛ و چون بخواهیم شهری را هلاک کنیم، خوشگذرانانش را وا می‌داریم تا در آن به انحراف [و فساد] بپردازند، و در نتیجه عذاب بر آن [شهر] لازم گردد، پس آن را [یکسره] زیر و زبر کنیم.» اغلب آیاتی که در قرآن برای نابودشدن قریه و قومی آمده است، خداوند رهبر آن قوم را از خوشگذران و مرفهین قرار داد.
وی افزود: نفس انسان‌های خوشگذران تنبل است و نفسی که عادت به لذت‌بردن دارد دیگر نمی‌تواند خود را بالا بیاورد. خدا به کسی که بخواهد فقط بخورد و بپوشد و بخوابد اصلاً نگاه نمی‌کند!
محسن سلطان‌احمدی
انتهای پیام
انتهای پیام
