نگاهی گذرا به زندگی دنیا و آخرت در نهج‌البلاغه
عضو هیئت علمی مرکز تخصصی آخوند خراسانی(ره) با اشاره به آموزه‌های نهج‌البلاغه گفت: زندگی دنیا اگر برای ساختن آخرت باشد، وسیله‌ای برای رشد و تکامل خواهد بود و اگر به‌تنهایی مورد توجه باشد اسباب خسارت و زیان می‌شود.
به گزارش ایکنا از خراسان رضوی و به نقل از روابط عمومی حوزه علمیه خراسان، حجت‌الاسلام محمد نوروزی، عضو هیئت علمی مرکز تخصصی آخوند خراسانی(ره) در ششمین جلسه از دوره «معارف تربیتی نهج‌البلاغه»، با اشاره به مقتضیات و موانع تربیتی، اظهار کرد: بهترین زمینه و مقتضی تربیت، دریافت و شناخت درستی از دنیا است، زیرا زندگی این دنیا وسیله‌ای است که از آن باید برای زاد و توشه آخرت استفاده کرد.
وی اضافه کرد: زندگی دنیا اگر برای ساختن آخرت باشد، وسیله‌ای برای رشد و تکامل است و اگر خودش به تنهایی مدنظر و مورد توجه باشد، اسباب خسارت و زیان است، همان‌طور که در اندیشه حضرت امیرالمومنین(ع) ترک دنیای مذموم و ترک دلبستگی به دنیا از مقتضیات اصلی تربیت و بهترین مقتضی تربیت است، در مقابل دلبستگی و وابستگی به دنیا از موانع اصلی تربیت است و همچنین در اندیشه آن حضرت، آدمی برای دنیا آفریده نشده است تا آن را مقصد و مقصود خود قرار دهد و به آن دل ببندد.
نوروزی به تشریح نامه ۳۱ نهج‌البلاغه پرداخت و بیان کرد: در کتاب شریف نهج‌البلاغه به مقتضیات اصلی تربیت، مانند عدم دلبستگی به دنیا، عدم متابعت از شیطان و عدم پیروی از هوای نفس اشاره شده است و از مقتضیات اصلی تربیت و نقطه مقابل آن یعنی دلبستگی و محبت دنیا، پیروی از شیطان و هوای نفس از موانع اصلی تربیت در سخنان امیر مؤمنان(ع) محسوب می‌شود.
گفتنی است، این سلسله نشست‌ها توسط دفتر امور تربیتی مرکز تخصصی آخوند خراسانی و با همکاری کانون عترت، تاریخ و سیره معاونت فرهنگی تبلیغی حوزه علمیه خراسان و نیز مرکز تخصصی طوبی، مدارس علمیه گوهرشاد، نرجس(س)، قرآن و عترت، اسلام‌شناسی حضرت زهرا(س)، باقرالعلوم(ع)، امام خمینی(ره)، دانشگاه شهید مطهری (خواهران و برادران) و پایگاه بسیج دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی برگزار می‌شود.
انتهای پیام
