به گزارش خبرنگار ایکنا، شانزدهمین مراسم سالروز درگذشت ابوالشهید استاد علی اربابی، پیشکسوت قرآنی کشورمان جمعه 19 اسفندماه با حضور جمعی از پیشکسوتان، قاریان، حافظان و شاگردان این معلم فقید برگزار شد.
در این مراسم علاوه بر تلاوت قرآن از سوی قاریان نوجوان و پیشکسوت، خاطراتی از استاد اربابی نیز نقل شد تا در این مراسم شاهد آمیختگی بغض و اشک و لبخند بر روی چهره حاضران باشیم.
در ابتدای این مراسم سیدمحسن موسویبلده، پیشکسوت قرآنی کشورمان به بیان نکاتی در مورد استاد اربابی پرداخت و گفت: بر این عقیده هستیم که استاد تا ابد از ثواب تلاوت تمام شاگردانش و حتی شاگردِ شاگردانش بهرهمند خواهند شد. امسال شانزدهمین سالروز رحلت استاد علی اربابی است و خانواده معظم این استاد طبق سنتی حسنه هر سال مراسمی را با حضور فعالان قرآنی کشورمان برگزار میکنند. به دلیل کرونا برگزاری این مراسم طی دو، سه سال اخیر با تغییراتی روبهرو بود.
مدیر مؤسسه قرآنی احسن الحدیث در ادامه با برشمردن ویژگیهای تلاوت قرآن گفت: هر بار که آیهای تلاوت میشود حضرت قرآن تشریف دارند و ما در محضر ایشان هستیم. همانطور که ما در زمان زیارت ائمه، خدمت ائمه اطهار(ع) میرویم، در زمان تلاوت نیز به محضر حضرت قرآن میرویم.
این پیشکسوت قرآنی کشورمان اظهار کرد: تلاوت امام(ع) دو ویژگی صحت و زیبایی را دارد. امروز به صحیح خواندن قرآن تجوید و وقف و ابتدا و به زیبا خواندن، صوت و لحن میگویند. پس این چهار گزینه یا چهار ویژگی برای تفنن و تفرج و ... نیست، بلکه این موارد رعایت میشود، چون ائمه آن را اعمال کردهاند. بودند بزرگانی که با صحتِ آسمانیِ قرائت و زیبایی تلاوتِ خود شنوندگان را مبهوت آیات وحی میکردند. تلاوت قرآن یک کار تفننی یا صرفاً برای تلاوت آغازین جلسات نیست، ما با نگاه تفننی خود به قرآن به خودمان جفا کردهایم.
موسویبلده با اشاره به اینکه راه پیاده شدن معارف قرآن و عترت، نفوذ آن در دل بوده و نه فقط حفظ کردن و گنجاندن آن در مغز گفت: شما هزاران حدیث از پیامبر(ص) و ائمه(ع) حفظ کنید و در هر جلسهای آنها را بیان کنید، اگر اثری از آن احادیث در زندگی شما نباشد، گویی کاری نکردید. اگر قرآن را فقط حفظ و مطالعه کنیم، همان کار دشمنان را خواهیم کرد. آنان هم قرآن را مطالعه میکنند، اما فرق مطالعه قرآن دشمنان و مومنان در این است که دشمنان قرآن را مطالعه، ولی مومنان تلاوت میکنند. دشمنان بهتر از ما به زیر و بم قرآن آشنا هستند و تمام ریزهکاریهای تاریخ اسلام و زندگی بزرگان دین و اتفاقاتی که افتاده است، مطالعه کردهاند، به حدی در این کار متخصص هستند که اگر یک روز خود را عالم دینی جا بزنند، شک نخواهید کرد که دانشآموخته حوزههای علمیه هستند.
مؤلف کتاب حلیةالقرآن افزود: دشمنان قرآن را مطالعه و از دل آن داعش را استخراج کردند. شیعه افراطی و سنی افراطی در ظاهر با هم مخالفت دارند، اما وقتی به هم برسند، همانند دو لبه قیچی، تنها قصد ضربه به اسلام اصیل را دارند. این کار را دشمنانی کردهاند که قرآن ما را مطالعه میکنند.
این معلم قرآن گفت: مطالعات قرآن و عترت باید از ذهن وارد دلها شود، مطالعه عادی قرآن نور قرآن را نمیرساند، بلکه این تلاوت است که چنین کاری را انجام میدهد، چرا که در تلاوت همه چیز است. «الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ» از طریق تلاوت قرآن است که نور قرآن وارد قلب میشود. وقتی با تلاوت قرآن، نور آن وارد قلب شود، معارفی که آموخته میشود نیز نورانی میشود و در دل نفوذ میکند.
وی با اشاره به اینکه معارف اهل بیت و ائمه معصومین(ع) نیز از طریق زیارت منتقل میشود، بیان کرد: شما صدها کتاب در مورد ائمه اطهار بخوانید، اینها فقط اطلاعات شما را افزایش میدهد. وقتی دشمن قرآن و عترت ما را مطالعه کند، چون نوری در آن مطالعه نیست به نتایجی که خودش میخواهد میرسد و آن را ارائه میدهد. اما وقتی مومن معارف ائمه را مطالعه میکند، آن را با عامل دیگری به نام زیارت عجین کرده و نور این معارف در دل او نفوذ میکند و میفهمد چرا یک امام، انقلابی عمل میکند، یک امام، صلح میکند، یک امام، معارف را در قالب دعا میبرد و یک امام هم به تربیت شاگردان میپردازد.
موسویبلده در پایان گفت: برای همین است که میگویند تلاوت قرآن از روی مصحف شریف و دیدن چهره حضرت قرآن ارزشمند است. پس ما قرآن را میخوانیم تا نور قرآن به قلب ما وارد شود و وجود ما را نورانی کند و ما را به جایی برساند که به خاطر ترس از جهنم و بهشت ایمان نداشته باشیم، بلکه به خاطر ورود نور قرآن به قلب به این ایمان رسیده باشیم. هدف از تلاوت قرآن و زیارت ائمه هم این است که ما در درون خودمان ایمان را بپذیریم و از بدیها متنفر باشیم. شک نکنید جایی که قرآن تلاوت میشود، حضرت قرآن حاضر و ناظر است و هر جا قرآن باشد، باید بدانید و شک نکنید، امام زمان(عج) نیز هست.
بر اساس گزارش ایکنا، در ادامه این مراسم حاضران به جمعخوانی سورههای پایانی قرآن کریم (سورههای مبارکه کافرون، نصر، توحید، فلق و ناس) پرداختند و پس از آن تعدادی از حاضران در این جلسه تلاوتهای کوتاهی انجام دادند. از جمله چهرههایی که در این بخش آیاتی از کلامالله مجید را تلاوت کردند، میتوان به مهدی قرهشیخلو و سیدحسین موسویبلده، پیشکسوتان قرآنی و نیز عبدالله گودرزی و سلطانی از شاگردان استاد علی اربابی اشاره کرد.
در بخش دیگری از این مراسم منصور آقامحمدی، بهروز یاریگل و احمد مرادی از پیشکسوتان قرآنی کشورمان با ذکر خاطراتی از استاد علی اربابی یاد آن استاد مهربان را گرامی داشتند، ذکر این خاطرات برای لحظاتی لبخند را بر روی لبهای حاضران در مراسم نشاند. خاطراتی که حکایت از خانوادهدوستی، احترام به مادر و البته جدیت در آموزش را یادآوری کرد.
همچنین در بخش دیگری از این مراسم سیدمحسن موسویبلده، خاطرهای از زمان اعلام خبر شهادت فرزند استاد علی اربابی(شهید امیر اربابی) به او و انتقال این خبر از سوی استاد اربابی به همسرشان، نقل کرد و اشک بسیاری از حاضران سرازیر شد. خبری که در یکی از سحرهای ماه مبارک رمضان و در جلسه آموزش استاد اربابی به او میرسد و او از زمان شنیدن این خبر تا زمان انتقال آن به همسر خود که دقایق چندان زیادی هم به طول نمیانجامد، سختترین برزخ عمر خود را تجربه میکند.
بعد هم خاطرهای از آخرین حضور استاد اربابی در مسابقات سراسری قرآن در کرمان و داوری استاد در آن رویداد نقل شد، خاطرهای که حکایت از انقلاب روحی استاد اربابی در ایام پایانی عمر و بیتابیهای او از دوری فرزند آن هم حدود دو دهه بعد از شهادت داشت. خاطرهای که چهره همه حاضران را بغضآلود کرد و تا پایان این مراسم ردِ این بغض فروخورده در چهره و لحن تک تک مهمانان قابل مشاهده بود.
دعای پایان این مراسم از سوی علیاکبر حنیفی و اجرای اذان از سوی حسینعلی شریف، از پیشکسوتان قرآنی، پایانبخش شانزدهمین مراسم سالروز استاد علی اربابی بود.
در این مراسم محمدرضا صلحجو، سیدرضا میرموسایی، حسین رستمی، محمدحسین حسنی، ولی یاراحمدی، علیرضا سبحانی، منصور آقامحمدی، سیدیوسف درود و جمع دیگری از فعالان قرآنی و شاگردان استاد علی اربابی حضور داشتند.
مرحوم علی اربابی در سال 1318 در تهران دیده به جهان گشود. با تشویق والدین فراگیری قرآن را در مکتبخانه آغاز کرد. در سال 1350 نیز در حسینیه ارشاد از استاد خلیل الرحمن، احکام قرائت و تجوید را فراگرفت. وی همچنین ضمن تحصیل خود به آموزش نوجوانان نیز مشغول شد.
او کارمند بازنشسته صنایع دفاع بود و قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به دلیل فعالیت گسترده در آموزش قرآن در سازمان صنایع نظامی با مشکلاتی مواجه و مجبور به ترک این سازمان شد و به شغل آزاد روی آورد. از سال 1362 به مدت 10 سال در دارالقرآن الکریم سازمان تبلیغات اسلامی به فعالیت پرداخت و به کشورهای کانادا، بنگلادش، تانزانیا و عربستان اعزام شد و داوری مسابقات را در سطح استانی تا بینالمللی بر عهده داشت.
زندهیاد علی اربابی پس از ماهها تحمل رنج بیماری در تاریخ 17 اسفندماه سال 1385 به رحمت ایزدی پیوست.
انتهای پیام