میرهادی رهگشای، کارشناس مسائل اقتصادی و عضو اندیشکده اقتصاد مقاومتی در گفتوگو با ایکنا، با بیان اینکه شرکتهای دانشبنیان باید به کمک اقتصاد کشور بیایند، اظهار کرد: اگر شرکتی محصولی تولید کند که به آن نیاز داخلی وجود ندارد و یا متناسب با سطح صنعت کشور نیست، موضوع مطلوبی نخواهد بود و نباید برروی آن سرمایهگذاری شود.
وی درباره تأثیر سیاست خارجی بر تسریع روند تأسیس و گسترش شرکتهای دانشبنیان گفت: اینکه میگویند روابط بینالملل و متحد نبودن با مجامع علمی مانعی برسر راه شکلگیری شرکتهای دانشبنیان است، صحیح نیست و میتوان گفت بهانهای است که از سوی عدهای مطرح میشود.
بیشتر بخوانید:
پژوهشگر حوزه اقتصادی افزود: نباید تمام مشکلات شرکتهای دانشبنیان را به تحریم و سیاست خارجی گره زد، بلکه باید مشکلات شرکتهای دانشبنیان از مسیرهایی که تولید باکیفیت، کاهش قیمت و غیره را به همراه دارد، پیگیری کرد.
رهگشای گفت: نمیتوان به طور کل تأثیر تحریمها بر روند کاری شرکتهای دانشبنیان اعم از فروش محصولات و تبادل علمی را رد کرد اما دلیل اصلی این نیست، بلکه دلیل اصلی در نحوه بازاریابی منطقهای ریشه دارد. بازاریابی منطقهای و فروش محصولات به کشورهای همسایه امر سخت و مبهمی نیست و خیلی راحت، هم دولت میتواند بسترهای لازم برای انجام این کار را فراهم کند و هم اینکه شرکتهای دانشبنیان توان تجاریسازی محصولاتشان را در منطقه دارند.
وی بیان کرد: اگر مشکل شرکتهای دانشبنیان که عمدتاً داخلی است حل شود، میتوان به تسریع فعالیت تجاری شرکتهای دانشبنیان در منطقه امیدوار بود. بهعنوان مثال حل مشکل شرکتهای دانشبنیان در حوزه تأمین سرمایه در گردش بانکی و بهبود ارتباط آنها با صنایع داخلی مانند صنعت خودروسازی و سایر صنایع کوچک و بزرگ، توسعه و کارآمدی شرکتهای دانشبنیان را در پی خواهد داشت.
به گفته عضو اندیشکده اقتصاد مقاومتی، شرکتهای دانشبنیان باید با صنایع بزرگ و کوچک ارتباط داشته باشند، به آنها برنامه ارائه دهند و فرصت ادغامشان در صنعت فراهم شود.
رهگشای با ابراز تأسف از اینکه شرکتهای دانشبنیان در سایه فقدان برنامه با مشکل مواجه هستند، گفت: بخش مهمی از کار مربوط به دولت بهویژه نهاد سازمان توسعه تجارت است. سازمان توسعه تجارت باید بسترهای لازم برای برگزاری نمایشگاهها و مطالعه بازار کشورهای هدف ازجمله بازار کشورهای منطقه را فراهم کند تا شرکتهای دانشبنیان با انگیزه بیشتر به فعالیت بپردازند.
وی افزود: از سوی دیگر تنها دولت نیست که در فراهم آوردن بسترهای توسعه شرکتهای دانشبنیان مؤثر است. مثلاً نهادی مانند اتاق بازرگانی که از اعضا حق عضویت دریافت میکند، یکی از وظایفش این است که برای محصولات تولیدی شرکتهای دانشبنیان در کشورهای خارجی بازاریابی کند، لذا هم در بخش دولتی مشکل داریم و هم در بخش خصوصی که اتاق بازرگانی تنها یک نماینده از بخش خصوصی است با مشکل روبهرو هستیم.
عضو اندیشکده اقتصاد مقاومتی به ضرورت توسعه ارتباط علمی میان شرکتهای دانشبنیان داخلی و بینالمللی اشاره کرد و گفت: راه ارتباط علمی میان شرکتهای دانشبنیان داخلی و خارجی مسدود نیست، چون در حال حاضر شرکتهای کوچک و متوسطی وجود دارند که ترسی از تحریم آمریکا ندارند و خیلی راحت با ایران مراودات علمی و تکنولوژیک دارند، ولی آنچه که در بحث دانشبنیانها مشکلساز شده بحث نقل و انتقال پول و بازاریابی است.
رهگشای متذکر شد: نباید به دنبال بازاریابی محصولات فنی و دانشبنیان در اروپا که خودشان صاحب فناوری و محصولات دانشبنیان بهروز هستند، بود، بلکه باید در سطح کشورهای منطقه محصولات دانشبنیان داخلی را به فروش رساند و نگاهمان به کشورهای منطقه باشد و لذا بهتر است دولت سازوکارهای مالی و رفتوآمد اعضای شرکتها را فراهم آورد.
وی نقش شرکتهای دانشبنیان را در پیشبرد دیپلماسی اقتصادی مهم توصیف کرد و در همین رابطه گفت: شرکتهای دانشبنیان در قالب اندیشکدهها میتوانند به دولت در برنامهریزیها و در طراحی نقشه راهی که میخواهد در حوزه صنعت و حمایت و توسعه داشته باشد و یا در حوزه انتخاب شرکای خارجی نقش مشاورهای و کمکرسان را بازی کنند.
این کارشناس اقتصادی در پایان بیان کرد: شرکتهای دانشبنیان نباید به حال خود رها شوند، چون این رهاشدگی به تجارت خارجی، توسعه اقتصادی و ایجاد اشتغال آسیب وارد میکند. ما برای توسعه اقتصاد و حل مشکلات اقتصادی مجبور به حمایت از شرکتهای دانشبنیان هستیم، لذا با ظرفیتسنجی شرکتهای دانشبنیان و پیوند آنها با صنعت یک گام مهمی در راستای هموار ساختن مسیر توسعه اقتصادی برداشته خواهد شد.
گفتوگو از سعید امینی
انتهای پیام