به گزارش ایکنا از چهارمحالوبختیاری، «بهمن رافعی بروجنی»، شاعر، نویسنده و ادیب برجسته چهارمحالوبختیاری روز گذشته ۲۲ آذرماه در سن ۸۵ سالگی درگذشت.
این چهره برجسته ادبی در سال ۱۳۱۵ هجری شمسی در شهر بروجن متولد شد و پس از سالها آموزگاری و تدریس فیلمنامهنویسی و داستاننویسی و همچنین فعالیت در محافل ادبی و هنری، آثاری همچون «انتظار»، «اگر این ماهیان رنگی نبودند»، «بی عشق، ما سنگ ما هیچ»، «سالهای ابری»، «گلجون و لیشمانیا» و «روشنی در قفس ماندنی نیست» را از خود به یادگار گذاشت.
این شاعر فقید ابتدا در دبیرستانهای بروجن به تدریس مشغول بود و سپس فعالیت خود را بهعنوان آموزگار در دبیرستانهای اصفهان پی گرفت. این چهره ادبی در دوران بازنشستگی به تدریس فیلمنامهنویسی و داستاننویسی در انجمن سینمای جوان و حوزههای هنری روی آورد و در انتشار مجله ادبی «جوانه»، از انتشارات انجمن ادبی جوان، نقش مهمی را ایفا کرد.
مرحوم رافعی از نوجوانی قریحه و طبع شعر نیز داشت و به پیشنهاد مرحوم اشراقی از شاعران بروجن، عنوان «جاوید» را بهعنوان تخلص خود برگزید.
این ادیب برجسته در تشویق شاعران و قصهنویسان و راهنمایی و اصلاح آثار آنان تلاش بسیاری داشت و مسابقات و جشنوارههای مختلفی را نیز داوری کرد. روحش شاد و یادش گرامی باد.
در فیلمی صحبتهای مرحوم بهمن رافعی درباره تعریف «هنر» تقدیم مخاطبان ایکنا میشود.
انتهای پیام