به گزارش ایکنا؛ حجتالاسلام سیدحسین مؤمنی، شب گذشته، 27 مهر، مصادف با شب 21 صفر، در مسجد اعظم قم به ایراد سخن پرداخت و بیان کرد: به واسطه تحقق ظلم و جوری که بعد از رسول خدا(ص) به وجود آمد، بدترین جنایات رقم خورد و اوج آن به کربلا رسید که این جنایت از سوی امت بیبصیرت پیامبر(ص) و با علم به اینکه این حسین(ع) فرزند امام علی(ع) است به وقوع پیوست. جنایتی که در کربلا رخ داد طوری است که اسلام اجازه نمیدهد که اگر به جنگ کافر حربی رفتیم با کافر حربی این طور برخورد کنیم. اسلام شرایطی را برای جهاد بیان کرده که در جنگ با امام حسین(ع) رعایت نشد. آنچه از ظواهر امر برمیآید نیز این طور است که جنایت کربلا از سوی افرادی بود که گاه سابقه خوبی در تاریخ داشتند. برای نمونه شمر در کنار امام علی(ع) شمشیر زده بود.
وی افزود: عمر سعد، امام حسین(ع) را میشناسد و ارزش و مقام او نزد رسول خدا(ص) و نزد خدا برایش کاملاً روشن است، اما چرا این جنایت رقم خورد؟ علت به قبل برمیگردد. یکسری علل دست به دست هم داد که این فاجعه را رقم زد. البته بعد از گذشت این سالها، هنوز حرارت امام حسین(ع) بر قلوب است و حتی نشانه ایمان شناخته شده است. نام امام حسین(ع) برده نمیشود مگر اینکه در دل انسان ایجاد حزن میشود و انسان دوست دارد برای ایشان گریه کند. همین نشانه ایمان است. همین که قلب و دل به سمت امام حسین(ع) متمایل شده نشانه ایمان است.
حاکم شدن آفتها بر جامعه
مؤمنی با بیان اشاره به نمونههای تحقق ظلم، تصریح کرد: تحقق ظلم این بود که خلافت را از امام علی(ع) گرفتند و به ظالمان دادند و تحقق جور نیز این بود که مردم از امام علی(ع) فاصله گرفتند و به تبع از امام حسن(ع) دور شدند و به تبع از امام حسین(ع) فاصله گرفتند. اندک فاصله گرفتن از ولایت موجب همین مصائب میشود و اگر نور ولایت در قلوب و دلها نتابد، سرزمین دل مستعد انواع آسیبها از جمله حب به دنیا میشود.
وی با بیان اینکه بر اثر حاکم شدن آفتها بر جامعه، سیدالشهدا(ع) به بدترین وضع ممکن شهید شد، اظهار کرد: اگر حاکمیت نااهل باشد و اگر نااهلها بر جامعه حکومت کنند، انواع آفتها بر آن جامعه عارض میشود. به صورت علنی میگفتند که این مرد را رها کنید. ظهور و بروز نفاق در جامعه با کلام این ملعون، آن هم در کنار بستر خاتم الانبیاء(ع) بود و بعد از آن نیز بیعت در سقیفه با غیرحق موجب شد که جای پای ظلم محکمتر شود.
این پژوهشگر حوزه دین افزود: هنوز بدن خاتم الانبیاء(ع) روی زمین است که اجتماع عظیم مهاجر و انصار در مسجد پیامبر(ص) با غیر علی(ع) بیعت میکند. اگر میبینید این جنایتها رقم خورده، به دلیل تحقق ظلم است. میگوییم خدا ظالمان را لعنت کند، اما سوال این است که چه کسی بستر را برای اینها فراهم کرد؟ مردم آن زمان بودند که به واسطه دور شدن از ولایت این کار را کردند. اگر کسی از ولایت دور شود، قلبش آسیبپذیر خواهد شد. ظلمت همه وجودشان را گرفت و در حقیقت، مظلومیت و غربت امام حسین(ع) را دیدند، اما نفهمیدند.
نجات در چند قدمی عاقبت به شری
وی با بیان اینکه قاتلان امام حسین(ع) قلب داشتند، اما تفقه نکردند، تأکید کرد: بدترین آدمها که در لشکر عمر سعد هستند، عاطفهشان با دیدن یک صحنه درگیر شد. در چند قدمی عاقبت به شری بودند، اما یک لحظه نور امام حسین(ع) به قلب آنها تابید. وقتی دیدند که امام حسین(ع)، حضرت علی اصغر(ع) را روی دست گرفت و اینچنین به شهادت رسید دو نفر از سپاه عمر سعد که برادر هم بودند به سپاه امام حسین پیوستند و شهید شدند. بنابراین وقتی نور ولایت به انسان بتابد نتیجه همین میشود. طرف راهب و نصرانی است، اما یک شب دید نوری از بیرون معبدش به آسمان میرود. آن نور موجب هدایت او شد که در طریق قرار گیرد. اما آنها که از ولایت فاصله گرفتند، حتی لیاقت پیدا نکردند که بر پیکر رسول خدا(ص) نماز بخوانند.
مؤمنی در پایان گفت: کسانی به جنگ امام حسین(ع) رفتند، افرادی بودند که دنیا آنها را فریب داد. آخرت را به بهای اندک فروختند و به بیارزشترین چیز آخرت را فروختند. از کسانی تبعیت کردند که اهل نفاق و دوزخ هستند. میدانستند که این حسین(ع) چه کسی است، اما شکمهای اینها از حرام پر شده است. لذا انسان وقتی که از ولایت فاصله بگیرد و نور ولایت به زندگی نتابد، آفت زندگی او را فراخواهد گرفت.
انتهای پیام