فدای سر امام حسین(ع)

حجت‌الاسلام حبیب حیدری، دوست و همرزم شهید سیدعبدالحمید حسینی، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، عنوان کرد: سید طوری با دیگران رفتار می‌کرد که هر کسی کوچک‌ترین برخوردی با ایشان داشت و حتی یک‌بار وی را ملاقات کرده بود، از وی خوشش می‌آمد.

وی افزود: ایام پیاده‌روی اربعین بود و مرز مهران خیلی شلوغ بود. من و چند نفر از دوستانم جلوتر از سید به راه افتاده بودیم. باتری گوشی من خاموش شده بود، به همین دلیل از یکی از دوستان گوشی تلفن همراهش را قرض گرفتم تا به سید زنگ بزنم و بگویم تراکم جمعیت بسیار زیاد است و این وضعیت برای همسرت که باردار است خطرناک است. سید یک تکه کلام داشت که می‌گفت «فدای امام حسین(ع)»، این بار هم گفت حاجی فدای امام حسین.

حیدری در ادامه سخنانش اظهار کرد: سید به همراه همسرش به زیارت امام حسین(ع) آمد و با وجود ازدحام جمعیت، اتفاقی برای آنها نیفتاد که همه این کارها از سر عشق به امام حسین(ع) بود. یادم می‌آید که سید می‌گفت یادم نمی‌آید که کسی درخواستی از من داشته باشد و بتوانم آن را انجام بدهم و انجام نداده باشم.

وی درباره ویژگی‌های دیگر این شهید عنوان کرد: اگر سید کسی را می‌شناخت که می‌توانست کار دیگران را راه بیندازد، به او رو می‌انداخت و از آبروی خودش در این راه خرج می‌کرد تا کار کسانی که نیازمند کمک هستند را راه بیندازد.

این همرزم شهید گفت: «إِنَّ أَکرَمَکُم عِندَاللّهِ أَتقَاکُم » آیه‌ای بود که سید واقعاً آن را پیاده می‌کرد و کسانی پیش سید ارزش داشتند که مومن بودند، ولو اینکه در عرف جامعه از نظر تمکن مالی و فرهنگ پایین باشند، همین که مومن بودند پیش او ارزش داشتند.

حیدری با بیان اینکه سید حسینی دائم‌المزاح بود، افزود: پیامبر(ص) می‌فرمایند که مردم را بخندانید و کسی را ناراحت نکنید. سید اهل مزاح بود و همیشه شوخی می‌کرد، ولی با شوخی‌هایی که انجام می‌داد کسی را ناراحت نمی‌کرد. او در محدوده خود و خانواده‌اش مزاح می‌کرد و به کسی توهین نمی‌کرد. کسی را سراغ ندارم که از سید ناراحت شده باشد یا سید به او اخم کرده باشد.