آب را گل نکنیم!
گروه اجتماعی: آب، کیمایی زلال که این روزها نه تنها گل می‌شود، بلکه با طبع زیاده‌خواه بشر، اندک اندک رو به فنا می‌رود.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) از اصفهان، آب نعمتی الهی است که خداوند در قرآن در خصوص آن می‌فرمایند«وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ» یعنی اینکه ما موجودات زنده را از آب آفریده‌ایم.
واژه آب در قرآن کریم در معانی مختلفی بکار رفته است.اما در مجموع خلقت مبتنی برآب است و خداوند زمانی که اراده کرد خلقت را انجام دهد، یکی از دست‌مایه‌های خلقت را آب قرار داد که در این زمینه می‌فرمایند«وَ کانَ عَرْشُهُ عَلَي الْماءِ....».
آب مایه حیات و رزق وروزی برای انسان می‌باشد که خداوند آن را به انداز و قدر از آسمان نازل کرده است. خداوند در قرآن انسان را به عدم اسراف در آب و دیگر نعمات الهی سفارش کرده است، تا جایی که اسراف کنندگان را «إِخْوَانَ الشَّیاطِینِ» می‌‌نامد. برهمین اساس خداوند به انسان توصیه کرده که از این نعمت الهی به اندازه و میزان مقدر و بهینه بهره‌برداری کند.
متاسفانه در جامعه امروز مصرف بی‌رویه و اسراف در آب بیش از هر چیز خودنمایی می‌کند. این امر مذموم درحالی انجام می‌گیرد که نقاط مختلف کشور اکنون با بحران جدی کم‌آبی مواجه هستند و روزبه روز نیز برشدت این بحران افزوده می‌شود.
اسراف در آب، سبب کاهش منابع آبی خواهد شد که این مهم نیز تبعات اجتماعی واقتصادی متعددی به همراه دارد. به‌طوری که اکنون نیز بسیاری از باغات و مزارع کشاورزی در نقاط مختلف ایران که هر کدام منبع درآمد و امرارمعاش خانواده‌ها است، خشک شده و یا در معرض خشک شدن هستند.
در همین رابطه یکی از کشاورزان اصفهان می‌گوید: با بستن زاینده رود ضررهای فراوانی به ما وارد شده است، زیرا ما شغل دیگری نداریم و درآمدمان تنها از راه کشاورزی است.
قربانیان که در حاشیه یکی از مناطق شهر اصفهان به کشاوری مشغول است در گفت‌و گو با خبرنگار ایکنا افزود: آب چاه‌های‌مان نصف شده است، زمین‌های‌مان را کوچک کرده‌ایم تا این مقدار آب جوابگو باشد که البته باز هم فایده نداشته است.
وی گفت: قبلا که آب وجود داشت در کل این زمین‌ها یکدست محصول می‌کاشتند، اما اکنون سطح زیر کشت مزارع بسیار کاهش پیدا کرده است.
باشد که کشاورزان نیز همچون کودکان که در این گرمای تابستان با به زیر فواره‌های آب رفتن لذت فراوانی می‌برند، روزی بتوانند جانی دوباره به زمین‌های خشک شده خود ببخشند.
