حجتالاسلام والمسلمین حسین کاشی، مسئول حوزه نمایندگی ولی فقیه در سازمان امور عشایر ایران در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان این مطلب اظهار کرد: جمعیت عشایری کشور نسبت به قشر روستایی و شهری از تعداد کمتر ولی پراکندگی بیشتری برخوردار است و همین امر خدمات رسانی به این قشر را با مشکل روبرو میکند اما این امر نباید مانع خدمات رسانی به این قشر باشد.
متاسفانه گاهی هم به فراموشی سپرده میشود
وی افزود: انجام فعالیتهای فرهنگی، دینی و مذهبی برای عشایری که در مناطق سخت عبور حضور دارند و سالی دو نوبت از ییلاق به قشلاق و برعکس کوچ میکنند، کاری دشوار است و متاسفانه گاهی هم به فراموشی سپرده میشود.
برنامهریزی مدون در راستای ارائه خدمات دینی و مذهبی
حجتالاسلام کاشی خاطر نشان کرد: حوزه نمایندگی ولی فقیه در سازمان امور عشایری کشور سعی کرده است که با برقراری ارتباط با نهادهای فرهنگی و دینی در سراسر کشور و به صورت استانی برنامهریزیهای مدونی را در راستای ارائه خدمات دینی و مذهبی انجام دهد.
مسئول حوزه نمایندگی ولی فقیه در سازمان امور عشایر تصریح کرد: اردوهای زیارتی فرهنگی، تشریح مسائل دینی و گاهی هم اعزام مبلغ به مناطق عشایری کشور از مهمترین برنامههایی است که این حوزه با همکاری نهادهای استانی ویژه عشایر اجرایی کرده است.
پرداختن به آداب و رسوم محلی عشایر
وی در ادامه با بیان اینکه وظیفه نمایندگی ولی فقیه در امور عشایر بیشتر در حوزه مسائل فرهنگی و دینی است، بیان کرد: پرداختن به آداب و رسوم محلی عشایر تا جایی که به صورت خرافه یا مغایر با مسائل اسلامی نباشد و تقویت ورزشهای محلی از دیگر مواردی است که توسط این نهاد در مناطق عشایری کشور پرداخته میشود.
حجتالاسلام کاشی با بیان اینکه عشایر به دنبال این هستند که آداب و رسوم خود را استوار و پابرجا نگه دارند اظهار کرد: ما در این حوزه سعی داریم برنامههای مذهبی را طوری برای عشایر مختلف طراحی و اجرایی کنیم که به آیین سنتی این افراد لطمه نخورده و این دو در کنار هم در راه اعتلای فرهنگ دینی عشایر موثر واقع شود.
فرصت کم برای پرداختن به مسائل مذهبی
مسئول حوزه نمایندگی ولی فقیه در سازمان امور عشایر ایران در ادامه، در خصوص میزان اعتقادات دینی عشایر نسبت به سایر اقشار جامعه گفت: عشایر کشور از نظر اعتقادات دینی و اسلامی اگر عمیقتر از جوامع روستایی و شهری نباشند کمتر هم نیست و در مبانی اخلاقی و اسلامی از پایه خوب و قویای برخوردارهستند هرچند که نوع زندگی پر تلاش کوچندگی، فرصت کمتری را برای پرداختن به این گونه مسائل به عشایر میدهد.