Terbiye etmek yetiştirmek demek olup insanın gelişmesi, büyümesi anlamlarına gelir. İnsanların çeşitli yönden gelişmesi ve eğitilmesi anlamına da gelir. Kur’an-ı Kerim’de terbiye kelimesi birkaç kez kullanılmaktadır. Örneğin:
A-Hac suresi 5. ayeti: “Öte yandan yeryüzünü kupkuru ve cansız görürsün; üzerine yağmur indirdiğimizde ise (bir de bakarsın) canlanıp kabarır ve her cinsten güzel bitkiler çıkarır.”
B-İsrâ suresi 24. ayeti: “Rabbim! Onlar nasıl küçüklükte beni şefkatle eğitip yetiştirdilerse şimdi sen de onlara merhamet göster” diyerek dua et.”
Bazı araştırmacılara göre, terbiye etmek kemal ve kurtuluşa yönlendirmede çoğu durumda dikkate alınmamıştır, elbette terbiye ve eğitim, maddi ve manevi her nitelikteki gelişme ve büyümenin tüm seviyelerini kapsayan genel bir kavrama sahiptir.
Terbiye etmek ve eğitmek kelimesi genel olarak büyümeye ve gelişmeye zemin hazırlamaktır. Ayrıca terbiye, kötü ahlâkî özelliklerin ortadan kaldırılması anlamına gelen tezhib anlamında da kullanılmaktadır. Görünen o ki bu kullanımda ahlaki tezhib manevi makamın artması ve gelişmesinin sebebidir. Bu anlamda tezhib de terbiye etmek olarak bilinebilir.
Muhsin Kıraati’nin “Gelişme yolu” kitabından alıntıdır.