Başkalarına saygı göstermek sosyal bir ibadettir

Saygı, günlük hayatımızda büyük önem verdiğimiz, konuşmalarımızda dilden düşürmediğimiz ahlakî bir kavram ve değerdir.

Saygı, ahlakî olduğu kadar aynı zamanda dinî bir değerdir. Çünkü dinde, “saygı davranışları” Allah’a yönelik olduğu zaman ibadet halini alır.

Birçok dini görev bireysel davranışlarla ilgilidir ancak ibadetin bir kısmı bazıları insanlar arasındaki etkileşimlere bağlıdır. Konuşma şekli, karşılıklı davranış ve eylemler, bir kişinin sosyal ibadet eylemi olarak kabul edilebilir.

Hz Ali (a.s) rivayet ettiği bir hadiste, Cenâb-ı Hakk’ın dört şeyi dört şeyde gizlediği belirtilmiştir.

“O’nun hoşnutluğu O’nun itaatindedir, öyleyse O’nun itaatinden hiçbir şeyi küçük görmeyin, çünkü belki O’nun hoşnutluğu bu iştedir ve siz bilemezsiniz; hoşnutsuzluğu itaatsizliğinde yatar, o halde hiçbir günahı küçümsemeyin, çünkü belki O’nun hoşnutsuzluğu o günahtadır ve siz bilemezsiniz; O’nun icabeti Allah’ın dergahında duada gizlidir, o halde hiçbir duayı küçümseme, çünkü O’nun cevabı duadadır ve sen bilemezsin; O, dostunu ve velisini kulları arasında gizlemiştir; sakın Allah’ın hiçbir kulunu küçük görme; çünkü o Allah’ın dostudur ve siz bilemezsiniz.” (Vesailu’ş-Şia:1/88/6)

Dördüncü nokta çok değerli bir sosyal etkiye sahiptir. Başkalarına saygı ve ihtiram göstermek tekebbürü ortadan kaldırdığı için dini bir görevdir. İslami öğretiler bireyleri kendilerinden büyüklere saygı duymaya davet eder.  Birçok sosyal sorun, diğerlerinden üstün olduğumuzu düşünmenin sonucudur.

Cenab-ı Hak bile kıyâmet gününde gurur ve kibirle değil, insanların amelleriyle ilgilenecektir.