سه‌گانه ایمان، قلب و زبان از نگاه امیرالمؤمنین(ع)

به گزارش ایکنا از چهارمحال‌وبختیاری، حجت‌الاسلام والمسلمین عباس جان‌نثاری، استاد درس خارج حوزه علمیه چهارمحال‌وبختیاری، روز گذشته، ۲۰ آبان‌ماه در جمع طلاب مرکز تخصصی شیخ مفید(ره) شهرکرد در شرح فراز «لَا يَسْتَقِيمُ إِيمَانُ عَبْدٍ حَتَّى يَسْتَقِيمَ قَلْبُهُ وَ لَا يَسْتَقِيمُ قَلْبُهُ حَتَّى يَسْتَقِيمَ لِسَانُهُ» از خطبه ۱۷۶ نهج‌البلاغه و با اشاره به اینکه ایمان انسان درست نمی‌شود مگر زمانی که قلب او درست باشد، اظهار کرد: ایمان یک امر قلبی بوده و منشأ قلبی دارد یعنی انسان باید در دلش به ذات اقدس پرودگار، ملائکه، آخرت، کتاب خدا و... ایمان داشته باشد و این ایمان باید در قلبش کامل شود.

وی ادامه داد: امیرالمؤمنین(ع) قائلند قلب انسان اصلاح نمی‌پذیرد مگر آنکه زبانش را اصلاح کند یعنی قلب در پیوند با زبان قرار دارد، بنابراین زبان در قلب و روح اثر می‌کند. به‌طور نمونه دروغی که انسان می‌گوید در روح و قلب او اثر منفی می‌گذارد و انسان خودش هم احساس می‌کند که روح صاف و پاکش آلوده شده است.

جان‌نثاری تأکید کرد: گاه چه بسا از قول و کلام انسان فتنه‌ای ایجاد می‌شود، به‌طور نمونه غیبت از انسان دیگر باعث پایمال شدن شخصیت او خواهد شد و به علاوه، تخریب و خسارت در روح خود انسان ایجاد می‌شود، پس عکس‌العمل کلماتی که بر زبان جاری می‌کنیم، بر قلبمان نیز تأثیر می‌گذارد.

استاد درس خارج حوزه علمیه چهارمحال‌وبختیاری با اشاره به اینکه خواندن نماز و قرآن و دعا و مناجات بر روح و قلب انسان تأثیر می‌گذارد، افزود: در مقابل، انسان اگر گفتارهایی بر لسان جاری کند که مورد رضایت خدا نیست، تأثیر دیگری بر قلب خواهد داشت که مطلوب و سازنده نیست. یعنی تلاوت قرآن یک اثر و خواندن موسیقی حرام یک اثر دیگر دارد.

جان‌نثاری با اشاره به حدیث نبوی «هَلْ يَكُبُّ اَلنَّاسَ عَلَى مَنَاخِرِهِمْ فِي اَلنَّارِ إِلاَّ حَصَائِدُ أَلْسِنَتِهِمْ» بیان کرد: بر طبق این حدیث، انسان را چیزی جز محصولات زبانش از بین نمی‌برد، پیداست که زبان می‌تواند چه شر و فتنه‌ها ایجاد کند، بنابراین گفتار انسان نیز به‌ قدر عمل او اهمیت دارد و بلکه یک عمل کلیدی است که برایش مورد بازخواست قرار می‌گیریم. 

وی تأکید کرد: انسان اگر بخواهد قلبش پاک باشد، گفتارش نیز باید الهی و خوب باشد، چراکه کلام و سخنان خوب بر قلب تأثیر خوب و مستقیم دارد.