به گزارش خبرنگار ایکنا، حجتالاسلام سیدجواد بهشتی، کارشناس قرآنی در جشن خانوادگی نور امید و ایمان و قرار عاشقان قرآن و عترت که امروز شنبه، ۱۷ تیرماه به مناسبت عید غدیر در فرهنگسرای بهمن برگزار شد، ضمن تبریک عید غدیر به واقعه غدیر خم و اتفاقاتی که آن روز اشاره کرد که متن آن را در ادامه میخوانید؛
بزرگترین مجتمع و گردهمایی مسلمانان، حاجیانی بودند که از همه کشورها، شهرها، زبانها و نژادها جمع شدند. حال و هوای این حج با تمام حجهایی که پیامبر اکرم(ص) انجام داده بودند فرق داشت. پیامبر(ص) تمام مراحل حج را با حالتی خاص و همراه با بغض انجام میدادند چراکه آخرین حج پیامبر اکرم(ص) بود. بالاخره مراسم حج تمام شد و ایشان همراه با تمام یاران و اصحاب رو به شهر مدینه منوره به حرکت درآمدند. همین که از مکه بیرون آمدند پیامبر(ص) جایی را انتخاب کردند و از چهار نفر از یارانش درخواست کردند تا جایگاهی را برای نماز و سکویی را هم برای سخنرانی درست کنند. این افراد سلمان فارسی، ابوذر غفاری، عمار یاسر و مقداد بودند.
یاران پیامبر(ص) جایگاه را به شکلی درست کردند که ایشان در بالای آن پیدا باشد و با پارچههای زیبا و چشمنواز آن را زیبا کردند. مراسم با نماز آغاز شد. بعد از آن، حضرت شروع به سخنرانی کردند. البته سخنرانیهای پیامبر(ص) معمولاً با تعداد زیاد ولی حجم و زمان کم ارائه میشد. اما پیامبر(ص) طولانیترین سخنرانی خود را در روز غدیر خم بیان فرمودند، چراکه میخواستند پیامهای ۲۳ سال پیامبری را که از جانب خداوند متعال به ایشان وحی شده بود، جمعبندی کنند. در این میان بسیاری از فرازها و سخنرانیهای ایشان با سؤال بود.
بدون شک واقعه غدیر نقش سرنوشتسازی در تعیین مسیر آینده اسلام داشته است. واقعهای که طی آن پیامبر اسلام(ص) مهمترین مأموریت خود را به انجام رساند. مأموریتی که انجام آن مساوی بود با تبلیغ رسالت و کوتاهی در مورد آن به منزله از بین رفتن زحمات چندین ساله پیامبر اکرم(ص) و بینتیجه ماندن فداکاریهای مسلمانان صدر اسلام. پیامبر اسلام(ص) در این مأموریت جانشین خود را انتخاب کردند و باعث یأس و ناامیدی مخالفان اسلام شدند.«یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لمتفعل فما بلغت رساله و الله یعصمک منالناس» هان ای پیامبر! آنچه را که از سوی پروردگارت به تو نازل شده است، تبلیغ کن و اگر چنان نکنی، پیام و رسالت او را انجام ندادهای و خداوند تو را از مردم حفظ میفرماید.
نزول این آیه که درباره فضیلت امیرالمؤمنین علی علیهالسلام نازل شده است، سبب شد تا پیامبر گرامی اسلام(ص) بعد از آنکه به بالای منبر رفتند، همراه خود پسر عم خویش علیابنابیطالب(ع) را نیز بالا بردند و از بلندای جهاز شترها اعلام کردند که ای مسلمانان خوب نگاه کنید و بهتر بشنوید چرا که مهمترین وظیفهام را در رسالت خود انجام میدهم. خداوند خواسته است تا در همین مکان وصی و جانشین خود را معرفی کنم پس بدانید «من کنت مولا فهذا علی مولا» هر که من مولا و سرور او هستم بعد از من این علی مولا و سرور اوست. پیامر(ص) سپس دستان مبارکش را به سوی آسمان بلند کرد و گفت: خدایا حال مهمترین وظیفهام را که ابلاغ ولایت علی (ع) بود، انجام دادم پس تو نیز دشمنان علی را دشمن بدار و دوستدارانش را دوست.
اهمیت روز غدیر به ادامه کار آن است. هرکاری که ادامه نداشته باشد ناقص است. شاید در ابتدا کفار سعی میکردند کار و رسالت پیامبر(ص) را ناقص بگذارند اما به مرور با توجه خدای متعال جمعیت مسلمانان بیشتر میشد و آوازه اسلام به شهرهای مختلف جهان رسید و این پیام در زمان پیامبر(ص) به اروپا رسید و این درحالی بود که دشمنان نمیخواستند این آیین گسترش پیدا کند. لذا با فوت پسران پیامبر(ص) خوشحال شدند و به ایشان لقب ابتر میدادند، تا اینکه آیه نازل شد: «إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ، فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ، إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ» و پیامبر صاحب دختری شد که از هزاران پسر برتر بود و این اعجاز الهی بود که این دختر مادر ۱۱ امام شود.
پیامبر(ص) به آخر عمر با برکتش رسید و برای پس از خود علی ابن ابی طالب(ع) را معرفی کرد. کسی انتخاب شد که در کعبه متولد شد و مادرش پاکیزه و هفتمین زن مسلمان بود و اخلاق را از پیامبر(ص) آموخت. اولین کسی که به ایشان ایمان آورد حضرت علی(ع) بود. حضرت علی(ع) در ایثار، جنگ، صلح، همراه با مردم بودن، دوست پیامبر بودن، احقاق حق، مهربانی، بخشش، کارهای خیر و... درجه یک بود و تمام اینها رازهایی است که خدای متعال ایشان را به عنوان ولی بعد از حضرت محمد(ص) انتخاب کرده است.
انتهای پیام