مُبلغی برای تشیع + فیلم

سیدمحمد اشرفی شیرازی مشهور به سلطان الواعظین در فروردین ۱۲۷۶ خورشیدی در تهران در خانواده‌ای از سادات به دنیا آمد. بنا به گفته آیت‌‌الله مرعشی نجفی، سلطان الواعظین با ۲۵ واسطه به امام کاظم(ع) می‌رسد. این خاندان در ایران دارای ارزش و احترام والایی در طول تاریخ بوده‌اند. مهاجرت این خاندان به ایران در زمان علی­ ابن موسی ­الرضا(ع) صورت گرفت.

سلطان الواعظین از همان ابتدای کودکی نزد پدرش مشغول فراگیری معارف دینی شد و سپس در مدرسه پامنار تهران از محضر درس استادان و علمای دیگر بهره گرفت. وی پس از مدتی در ۱۳۲۶ هجری به عتبات مهاجرت کرد و در آنجا به فراگیری علوم دینی پرداخت.

وی در کربلا از محضر درس علمایی همچون آیت‌الله فاضل مرندی و آیت‌الله شهرستانی بهره گرفت و پس از مدتی به تهران بازگشت و بعد از درگذشت پدرش از تهران به قم رفت. او از محضر برخی بزرگان حوزه علمیه قم مانند استاد الفقها آیت­‌الله العضمی حاج شیخ عبدالکریم حائری، آیت‌الله العظمی حاج سیدمحمد حجت، آقا سیدمحمدتقی خوانساری، آقا میرزا محمدعلی شاه آبادی بهره برد.

سلطان الواعظین سفرهای زیادی به خارج از ایران داشت در این سفرها با علمای دیگر مذاهب به گفت‌وگو و بحث می‌پرداخت و به ارائه عقاید شیعه همت می‌گماشت. او سفرهایی را به مصر، سوریه، لبنان، اردن، فلسطین و هندوستان انجام داد. در کراچی، بمبئی، لاهور، پنجاب، حیدرآباد و بسیاری نقاط دیگر هند مورد استقبال و احترام مسلمان‌ها و غیرمسلمان‌ها واقع شد و جلسه‌هایی از بحث و مناظره برقرار کرد. بعد از آن به دهلی نو دعوت شد و جلسه مناظره با عده‌ای از علمای هند داشت. در بعضی از این جلسه‌ها که در دهلی انجام می‌شد، رهبر بزرگ هند مهاتما گاندی نیز شرکت می‌کرد.

سلطان الواعظین علاوه بر مناظره با اعضای فرقه‌های گوناگون، دست به تألیف کتاب‌هایی نیز در زمینه مذهبی زد. کتاب «شب‌های پیشاور» نتیجه مناظرات وی با چند تن از علمای اهل سنت در پیشاور پاکستان بود و ابتدا توسط ارباب جراید و مجله‌های هند و بعد توسط مؤلف به چاپ رسید. این عالم و دانشمند شیعه در ۱۰ سال پایانی عمر به دلیل بیماری قلبی از منبر منع و خانه‌نشین شد تا اینکه در ۱۶ مهر ۱۳۵۰ خورشیدی در تهران در ۷۴ سالگی درگذشت و پیکرش به قم منتقل و در مقبره ابوحسین قم به خاک سپرده شد.