دغدغه سیاسی مسئولان جایی برای تولید انیمیشن جهانی نمی‌گذارد + فیلم
کارگردان فیلم «لوپتو» گفت: دغدغه سیاسی مسئولان و کم‌توجهی به فرهنگ و هنر باعث شده است که با وجود داشتن موضوعاتی بکر و جهانی برای تولید انیمیشن، توفیق خاصی نداشته باشیم.
«لوپتو» در فضایی که سینماها خالی از تماشاگر شده خانواده‌ها را به سمت سالن‌های نمایش کشانده است. این اثر با روایتی جذاب موضوعات دینی و ملی را مد نظر قرار داده است. در این راستا با عباس عگسری، کارگردان فیلم، گفت‌و‌گویی انجام داده‌ایم که در ادامه با آن همراه می‌شویم.
ایکنا – در ابتدای بحث درباره شکل‌گیری فیلم سینمایی «لوپتو» توضیح دهید.
سال 94 در استویو فراسوی اهواز تصمیم گرفتیم یک انیمیش با محوریت حمایت از تولید ملی بسازیم. در این میان طرح‌های بسیاری را هم مد نظر قرار دادیم تا نهایت به ایده «لوپتو» رسیدیم. دلیلمان برای انتخاب این ایده جذابیت کار برای مخاطب کودک بود. در ادامه با نگارش فیلمنامه از سال 95 ساخت فیلم آغاز شد و تا سال 97 هم تولید آن ادامه داشت. این کار از سال 98 آماده اکران بود اما به دلیل شیوع بیماری کرونا نمایش فیلم تا امسال به تعویق افتاد.
ایکنا - ساخت انیمیشن نیازمند بودجه و سرمایه کافی است. با توجه به این موضوع درباره بودجه کار بگویید.
در استودیو فراسوی اهواز که در کرمان است در اوج تولید نزدیک به 50 نفر در این پروژه مشغول کار بودند. درباره بودجه هم باید بگویم در ابتدا خود استودیو هزینه‌های کار را تامین کرد اما وقتی کار به نیمه رسید حوزه هنری وارد کار شد و هزینه‌های ادامه کار را تامین کرد. در مجموع کار نزدیک به پنج میلیارد تومان هزینه صرف کرد.
ایکنا – پنج میلیارد در قیاس با محصولات خارجی رقم بسیار اندکی است، اما کم‌هزینه بودن به لحاظ فنی ضربه چندانی به کار نزده و ما می‌بینیم که به استانداردهای جهانی نزدیک است. این امر نشان می‌دهد که اگر برای انیماتورها بودجه لازم فراهم باشد، می‌توانیم به راحتی با محصولات خارجی برابری کنیم. نظر شما چیست؟
بچه‌های با استعداد در حوزه انیمیشن بسیاری در کشورمان فراوانند اما متاسفانه به دلیل کمبود سرمایه بسیاری از نیروهای متخصص جذب بخش‌های دیگر می‌شود. در آمریکا بودجه آثار انیمیشن حدوداً 50 میلیون دلار هزینه دارند و حداقل 300 الی 400 نفر در پروژه‌ها مشغول به کار می‌شوند. این رقم را اگر با تولیدات داخلی قیاس کنیم متوجه این تفاوت وحشتناک خواهیم شد اما همانگونه که گفتید این تفاوت کیفی باعث نشده کیفیت تفاوت زیادی داشته باشد.
ایکنا - در دو سه سال اخیر سینما به لحاظ تماشاگر در فقر به سر می‌برد. در این فضا فیلم‌های انیمیشن توانسته است که سینما را اندکی از رکود خارج کند. در این باره توضیح دهید.
موفقیت این انیمیشن دلیلی دارد که کمتر به آن توجه می‌شود آنهم اینکه فیلم‌هایی نظیر «لوپتو» یا «پسر دلفینی» خانواده را مجدد به سینماها کشاندند. دلیل این اتفاق هم به موضوعات آثار نمایشی برمی‌گردد چون اولا تولیدات این روزهای سینماها تنها در کارهای اجتماعی خلاصه شده‌اند؛ آثاری که برای مخاطب عام جذابیتی ندارد به ویژه که عمده این آثار پایانی تلخ دارند. درضمن کارهای کمدی به لحاظ معنایی به گونه‌ای هستند که خانواده‌ها کمتر علاقه‌ای دارند این چنین آثاری را تماشا کنند.
انیمیشن چنین نیست زیرا خانواده می‌تواند با خیالی راحت بدون اینکه نگران مفاهیم باشند لحظات شادی را در سینما تجربه کنند. اگر فیلم‌های پرفروش سینما را در سال‌های اخیر ارزیابی کنید متوجه می‌شوید تنها سه درصد جامعه این کارها را تماشا کرده‌اند. همین موضوع باعث شده قشر عظیمی از مخاطبان نیازهای خود را در سینما نبیند پس طبیعتا به سالن‌های نمایش مراجعه نمی‌کنند. به ویژه قشر مذهبی مدت‌هاست با سینما قهر کرده است.
ایکنا - در «لوپتو» موضوعات دینی یکی از مفاهیم ویژه در قصه بود؛ با این تفاوت که همانند تولیدات تلویزیونی در سطح خلاصه نشده بودند. این اتفاق یکی از الزامات کار کودک است. چگونه به چنین برداشتی رسیدید؟
آسیب جدی کارهای که می‌خواهند موضوعات دینی یا انقلابی را مدنظر قرار دهند این است که محتوا را اساس قرار می دهند و هر آنچه قرار است رخ دهد را پیرامون معنا ترسیم می‌کنند. این امر باعث می‌شود کار در سطح گرفتار آید. این اتفاق در «لوپتو» رخ نمی‌دهد بلکه اصل در این فیلم جذابیت است. با این توضیح تلاش کردیم کارمان تا انتها ریتم خوبی داشته باشد.
ایکنا – در این کار معنای دینی که به صورت ویژه به آن توجه کردید چه موضوعی بود؟
در «لوپتو» گفته می‌شود ایمان به غیب به تنهایی کافی نیست بلکه برای رسیدن به هدف باید تلاش نیز کرد. برای همین امید، ایمان به غیب و پشتکار سه هدف اصلی بود که در کارمان مد نظر داشتیم. همچنین تلاش کردیم از تصویر برای رسیدن به خواسته‌مان بهره بریم. برای مثال در طراحی که روی معماری صورت گرفته بود تلاش شد شاخصه‌های اسلامی مد نظر باشد.
در عموم بیمارستان‌ها و آسایشگاه‌ها فضا و معماری سردی را شاهدیم که در آن انرژی یا امید کمتر دیده می شود. برای همین تحقیقات و بازدیدهای فراوانی انجام دادیم تا بتوانیم به معماری درست دست پیدا کنیم.
ایکنا – در «لوپتو» به موضوع فرشتگان توجه شده است، اما به گونه‌ای نبوده که کار به سمت خرافه برود. برای رسیدن به این تصویرسازی از مشاوره کارشناسان مذهبی بهره بردید؟
این موضوع برایمان هراسی ویژه به وجود آورد چون نمی‌خواستیم طوری عمل کنیم که کار به سمت خرافه پیش رود. برای همین تلاش کردیم تا از دخالت مستقیم فرشته در فیلم پرهیز داشته باشیم. برای همین از مشاوره کارشناسان مذهبی بهره بردیم و برای مثال چندین بار همکارانمان به حوزه‌های علمیه مراجعه کردند. در این رابطه برخی سختگیری‌ها نیز وجود داشت از آن جمله می‌توانم به برخی ممانعت‌ها برای تصویرگری از فرشته‌ها در کارمان اشاره کنم. همچنین، هیچگونه تقلیدی در این کار انجام نشده است؛ حتی می‌توان گفت نگاهی جدید به فرشته در کارمان داشته‌ایم زیرا در عمده کارهای خارجی فرشته‌ها زن هستند اما در این کار فرشته فیلم نوجوان است. اتفاقی که باعث می‌شود کودک با آن ارتباط بهتری برقرار کند.
ایکنا – با توجه به تصویرسازی موفقی که از موضوعات دینی در کارتان داشتید، نظرتان درباره الزام فیلمسازی دینی در حوزه کودکان چیست؟
در حوزه موضوع دینی و ملی جای کار بسیار زیاد است اما مسئولان بیشتر دغدغه‌شان سیاسی است تا فرهنگی. برای همین فرهنگ در کشورمان مسئله اصلی نیست و اگر چنین نبود موضوعات ما به اندازه‌ای بکر است که می‌تواند در جهان نیز جذب مخاطب کند. با این توضیح امیدوارم روزی فرا رسد که تولیدات انیمیشن همانند موجی باشد که سینما را در بر می‌گیرد وگرنه با چند کار نمی‌توان انتظار توفیق خاصی را داشت.
ایکنا- اگر سخنی باقی مانده بیان کنید.
خوشبختانه این فیلم در اکثر مواقع در صدر فروش قرار داشت اما معتقدم فیلم اگر در شرایط بهتری روی پرده می‌رفت فروش بیشتری می‌کرد. بعد از «لوپتو» ما کارهایی برای تلویزیون انجام دادیم اما برای یک اثر سینمایی ایده‌ای داریم که با توجه به فروش «لوپتو» در مورد آن تصمیم‌گیری خواهیم کرد.
انتهای پیام
