دیار مناره‌ها و قرآن‌های تاریخی در حسرت جلسات تخصصی قرآن / بی‌مهری‌های بی‌پایان
کد خبر: 3954477
تاریخ انتشار : ۳۰ بهمن ۱۳۹۹ - ۰۰:۳۹
ایران؛ سرای قرآن /

دیار مناره‌ها و قرآن‌های تاریخی در حسرت جلسات تخصصی قرآن / بی‌مهری‌های بی‌پایان

یکی از فعالان قرآنی کردستان با اشاره به اینکه در این استان هیچ جلسه تخصصی قرآنی دایر نیست، گفت: برگزار نشدن این جلسات حاصل بی‌انگیزگی فعالان قرآنی است.

به گزارش ایکنا، کردستان برای همه به طبیعتش شناخته می‌شود، به روستاهای پلکانی‌اش که «پالنگان» معروف‌ترینشان است و به اورامانات بزرگ که تکه‌ای از آن آمیخته شده با آیینی به نام «پیر شالیار» و واژه تلخ «کولبر»، اما برای آنهایی که فعالیت‌های دینی و مذهبی را دنبال می‌کنند به سرزمین مناره‌ها شناخته می‌شود. روزگاری کردستان و سنندج میزبان مساجد بی‌شماری بودند و امروز هم صدها مسجد در این استان مناره برافراشته‌اند به سمت بی‌نهایت و قرآن‌های تاریخی یکی دیگر از دلایل شهرت این دیار است؛ قرآن‌هایی که شاید معروف‌ترین آنها «نگل» باشد که در روستایی به همین نام قرار دارد.

در ادامه گفت‌وگوهایی که با عنوان «ایران سرای قرآن» منتشر شده است، سری به استان کردستان زده‌ایم تا بیشتر با توانمندی‌ها، امکانات و چالش‌های پیش روی فعالیت‌های قرآنی این استان آشنا شویم.

موحدی //پنجشنبه/دیار مناره‌ها و قرآن‌های تاریخی در حسرت جلسات تخصصی قرآن / بی‌مهری‌های بی‌پایان / خوانده شد

فرید عزت‌پور و فؤاد مولودی، دو نفر از فعالان قرآنی استان کردستان هستند که در این گفت‌وگو حاضر شدند و به سؤالات خبرنگار ایکنا پاسخ دادند. عزت‌پور از جمله پیشکسوتان قرآنی این استان است و عمری را در راه رشد و اعتلای استعدادهای قرآنی صرف کرده و فؤاد مولودی نیز از قاریان ممتاز این به شمار می‌آید و مهم‌ترین رتبه‌ای که تاکنون کسب کرده، رتبه اول رشته ترتیل مسابقات سراسری قرآن کریم در سال 1397 است. در ادامه مشروح گفت‌وگوی ایکنا با این چهره‌های قرآنی را می‌خوانید.

ایکنا ـ جناب عزت‌پور، درباره فعالیت‌هایتان توضیح دهید.

51 سال دارم و از حدود هفت سالگی یادگیری قرآن کریم را نزد مادرم شروع کردم. در همان دوره علاقه بیش از حدی به قرآن و یادگیری آن از خودم نشان دادم و از مقطع راهنمایی شروع به فعالیت‌ حرفه‌ای کردم و در مسابقات متعددی حضور یافتم که منجر به کسب رتبه‌هایی در سطح شهرستان، استان و منطقه‌ شد. همچنین در دوره‌های متعدد ممتحنی، مربی و مدرسی قرآن کریم شرکت کرده‌ام. علاوه بر این، در دوره‌های مختلف آموزشی کشورهای عراق و سوریه نیز حضور یافته‌ام و مدارکی را کسب کرده‌ام. سال‌هاست که در حال تدریس دوره‌های تربیت معلم و داوری مسابقات قرآن در مدارس استان، منطقه و اهل سنت  کشور هستم.

ایکنا ـ وضعیت قرآنی کردستان را ارزیابی کنید تا مخاطبان بیشتر با وضعیت قرآنی استان شما آشنا شوند.

کردستان از ظرفیت‌ فراوانی در مسائل دینی و قرآنی برخوردار و به استان هزار مسجد و هزار مناره معروف است و این مراکز دینی ظرفیت بزرگی برای فعالیت‌های دینی و قرآنی‌‌اند. قبل از اینکه مؤسسات و تشکل‌های قرآنی به صورت رسمی و سیستمی آغاز به کار کنند، مساجد و حجره‌های طلاب علوم دینی محلی برای برگزاری کلاس‌های قرآن بود و مردم از آموزه‌های قرآنی بهره‌مند می‌شدند. هنوز این کلاس‌ها برگزار می‌شود اما در یک سال اخیر که شاهد شیوع کرونا بوده‌ایم، برگزاری‌شان چشمگیر نیست.

ایکنا ـ قبل از پرداختن به نقاط ضعف و چالش‌های پیش روی فعالیت‌های قرآنی استان، می‌خواهم نقاط قوت را بیان کنید.

مردم این استان با آموزه‌های دینی و قرآنی آمیخته هستند و این بزرگ‌ترین نقطه قوت است. وجود اساتید برجسته و خبره در استان و اهتمام شورای عالی قرآن استان به ترویج مسائل قرآنی از دیگر نقاط قوت محسوب می‌شود. علاوه بر این، باید به وجود قرآن‌های تاریخی در این استان اشاره کنم که یکی از دلایل دلگرمی و عجین شدن مردم با قرآن است. مردم نیز قرآن‌دوست هستند و همه اینها می‌تواند نقاط قوتی برای فعالیت‌های قرآنی باشد. همچنین باید به وجود پژوهشگران، مؤلفان و نویسندگان قرآنی متعدد در این استان، که به بیان تفسیر و اعجاز قرآن می‌پردازند، اشاره کنم.

ایکنا ـ در ابتدای صحبت‌هایتان به حضور در مسابقات مختلف در مقام داور اشاره کردید؛ سؤالی که همواره در مورد استان‌هایی همچون کردستان وجود دارد این است که چرا کمتر شاهد حضور نمایندگان این قبیل استان‌‌‌‌‌ها در رده‌های بالا بوده‌ایم؟ این امر به توانمندی فعالان قرآنی این استان بازمی‌گردد یا دلیل دیگری دارد؟

قرآنیان استان جایگاه اول را در کشور دارند، چراکه تلاششان خودجوش است. اگر نمایندگان این استان در مسابقات کشوری رتبه‌های برتر را به دست نمی‌آورند، به دلیل نداشتن اساتید مبرز است. برخی شهرها از اساتید مبرزی در آموزش بهره می‌برند، اساتیدی که گاهی در کشور مصر حضور یافته و از قاریان مصری تلمذ کرده‌اند و همان تجربیات را در جلسات خود به شاگردان منتقل کرده‌اند، اما در کردستان چنین تجربیاتی برای انتقال وجود ندارد. ‌اگر یک قاری قرآن در کردستان مقام اول را کسب می‌کند و به مرحله کشوری می‌رسد، فقط به سبب تلاش و پشتکارش در گوش دادن به نوارهای قاریان مصری بوده است.

موحدی //پنجشنبه/دیار مناره‌ها و قرآن‌های تاریخی در حسرت جلسات تخصصی قرآن / بی‌مهری‌های بی‌پایان / خوانده شد

البته در استان کردستان اساتید زیادی وجود دارند که بار آموزش قرآن بر دوش آنهاست و همین اساتید می‌توانند مشتاقان قرآنی را هدایت کنند و سپس باید استاد مجربی این افراد را به سطح بالایی برساند که در استان وجود ندارد. اگر چنین ظرفیتی در استان وجود داشت، قطعاً قاریان و حافظان استان نه تنها در ایران، بلکه در مسابقات بین‌المللی نیز می‌توانستند رتبه کسب کنند. همچنان که یک سال قبل «محمدامین اسدی»، از قاریان استان کردستان، در مسابقاتی که در امارات برگزار شد، بین نمایندگان 67 کشور رتبه اول را به دست آورد. همین قاری در مسابقاتی در پاکستان نیز رتبه دوم را کسب کرد.

ایکنا ـ از صحبت‌های شما این‌گونه برداشت می‌شود که در حال حاضر هیچ جلسه تخصصی آموزش قرآن در استان وجود ندارد. آیا واقعاً این‌گونه است؟

در شرایط کرونایی هیچ جلسه آموزش تخصصی‌ فعال نیست، اما قبل از کرونا در یک یا دو مرکز آموزش تخصصی برگزار می‌شد و در آن اساتید به صورت تخصصی صوت و لحن را آموزش می‌دادند. افرادی که در مسابقات قرآن به عنوان نماینده استان کردستان شرکت می‌کنند پرورش‌‌یافته همان مراکزند. این مراکز در سنندج معدودند و از وضعیت شهرهای دیگر خبری ندارم.

ایکنا ـ وضعیت استان کردستان به لحاظ حفظ و قرائت چگونه است؟‌

کردستان در رشته حفظ قوی است و در زمینه قرائت هم نخبه‌های جوان حضور دارند. سال 97 رتبه نخست مسابقات سراسری قرآن کریم در رشته ترتیل به شرکت‌کننده‌ای از کردستان رسید که افتخار بزرگی است. با توجه به اینکه در جمهوری اسلامی ایران قاریان ممتاز زیادند، کسب رتبه بسیار سخت است. اگر هر یک از قاریان استان برای رقابت در کشوری حضور داشته باشند، می‌توانند رتبه اول آن مسابقات را کسب کنند. امکانات و توجه متولیان وجود ندارد و نباید از یک قاری یا فعال قرآنی که بسیار سخت زندگی خود را می‌گذراند و هیچ حامی‌ای ندارد، انتظار کسب موفقیت در مسابقات را داشت.

ایکنا ـ یعنی اگر نگاه ویژه‌ای به استان کردستان وجود داشته باشد و امکاناتی به آن اختصاص داده شود، نام این استان بیشتر شنیده خواهد شد؟

شک نکنید همین‌گونه خواهد شد. افرادی در استان و حتی روستاهای دورافتاده نخبه قرآنی هستند. استعدادهای درخشانی که در مدارس هستند و شناسایی نمی‌شوند در حال از دست رفتن هستند و این جای تأسف دارد، چراکه زیان می‌بینیم. قاریان ممتازی در استان حضور دارند که اگر مقداری مورد توجه قرار بگیرند نه تنها در ایران، بلکه در جهان می‌توانند بدرخشند.

ایکنا ـ پیشکسوتان قرآنی استان برای معرفی استعدادها تلاش کرده‌اند؟

یکی از دغدغه‌های بسیار مهم که نقطه ضعف بزرگی محسوب می‌شود این است که کار را به کاردان نمی‌سپاریم، برای مثال مدارس را که بهترین مکان برای شناسایی استعدادهاست در اختیار معلمانی قرار می‌دهیم که پختگی چندانی ندارند و قدرت و توانایی تدریس قرآن را ندارند. البته قصد جسارت به معلمان قرآن را ندارم اما این ناپختگی در برخی وجود دارد. من و دوستانی که در بحث قرائت و حفظ فعالیم، در جاهای دیگری هم کار می‌کنیم و در جایی که باید باشیم به کار گرفته نمی‌شویم.

یک سال به صورت افتخاری در یکی از مدارس حضور داشتم و در همان مدت محدود استعدادهای بسیار درخشانی را دیدم. شک نکنید اگر این قبیل استعدادها شناسایی شوند و مورد توجه قرار بگیرند، نه تنها استان بلکه کل ایران در قرائت هیچ چیزی کمتر از مصر نخواهد داشت. متأسفانه برای دوستانی که در وادی قرآن حرفی برای گفتن دارند امکانی فراهم نشده تا این استعدادها را شناسایی کنند. البته از طریق کلاس‌های قرآنی سعی در شناسایی استعدادها داشته‌ایم.

ایکنا ـ در بخش مردمی فعالیت‌های قرآنی مسئولیت دارید. با توجه به این سمت، در استان چند مؤسسه دارای مجوز فعالیت می‌کنند و وضعیت مؤسسات در دوره شیوع کرونا چگونه است؟

در حال حاضر بیش از 50 موسسه و تشکل قرآنی در استان فعال است و هر کدام به سهم خودشان مخاطبان زیادی دارند. مؤسسات قرآنی قبل از شیوع کرونا هم وضعیت مالی خوبی نداشتند و شیوع بیماری کرونا این تنگنای مالی را بیشتر کرد. الان مؤسساتی به دلیل ناتوانی در پرداخت اجاره‌بها تعطیل شده‌اند و برخی که توان بیشتری دارند از طریق فضای مجازی کلاس‌های خود را ادامه داده‌اند. در طول یک سال اخیر قریب به 85 تا 90 درصد کلاس‌های آموزش قرآن در مؤسسات تعطیل شده است.

ایکنا ـ برای فعالیت مجازی مؤسسات در دوره کرونا تلاش شده است؟

حدود 10 مؤسسه، به خصوص مؤسساتی که در زمینه حفظ فعالیت داشتند، در حال حاضر فعالیت‌ خود را از طریق مجازی پیگیری می‌کنند. ما تجربه آموزش در فضای مجازی را نداشتیم و در این عرصه نوپا هستیم. برای اینکه فعالیت در این عرصه بهتر مدیریت شود، باید در کشور محتوای موثر تولید شود تا مؤسسات از آن در فضای مجازی استفاده کنند. زیرساختی به نام اینترنت اهمیت دارد و مؤسساتی توان تأمین اینترنت را ندارند. بدین ترتیب فعالیت در فضای مجازی معنا پیدا نمی‌کند.

ایکنا ـ در دوره کنونی حمایت‌ مالی از مؤسسات چگونه بوده است؟

مبالغ اندکی به مؤسسات تخصیص داده شد و در حدی اندک بود که با سرافکندگی آن را به مؤسسات پرداخت کردیم.

ایکنا ـ به فعالیت 50 مؤسسه در استان اشاره کردید. این تعداد برای یک استان مناسب است یا ظرفیت بیشتری برای راه‌اندازی مؤسسات وجود دارد؟

این تعداد می‌تواند به 150 تا 200 موسسه برسد. در برخی شهرستان‌ها، که ظرفیت 20 موسسه وجود دارد، تنها دو موسسه فعالیت می‌کنند. شهر سنندج نزدیک به 250 مسجد دارد و این مساجد در دهه‌های گذشته میزبان 250 حلقه قرآنی بودند، یعنی برای برگزاری این تعداد کلاس ظرفیت وجود دارد. در حال حاضر با توجه به مشکلات موجود، یک سری مساجد کلاس‌ قرآن ندارند و موسسات این وظیفه را برعهده گرفته‌اند.

ایکنا ـ یکی از شاخص‌هایی که می‌تواند نشان‌دهنده علاقه شهروندان به فعالیت‌های قرآنی باشد، میزان مشارکت آنها در برنامه‌ها و فعالیت‌های قرآنی است. در نوزدهمین دوره آزمون سراسری قرآن و عترت از استان کردستان حدود 1000 نفر ثبت‌نام کردند، آماری که به هیچ وجه قابل توجه نیست. آیا این موضوع می‌تواند بیانگر عدم استقبال شهروندان کردستانی از فعالیت‌های قرآنی باشد؟

استقبال نکردن از یک آزمون نمی‌تواند بیانگر عدم استقبال شهروندان از تمام فعالیت‌های قرآنی باشد.‌ در استان تکایا و خانقاه‌های بسیار زیادی وجود دارد که در همه آنها کلاس‌های قرآن دایر است، اما فعالان آن تمایل زیادی به حضور در فعالیت‌هایی از قبیل آزمون ندارند. شاید یکی از دلایل عدم استقبال از آزمون سراسری قرآن و عترت، فقدان تبلیغات کافی است.

فعالیت‌های قرآنی باید مردم‌نهاد باشد. اگر بخواهیم فعالیت‌های قرآنی گسترده‌تر شود، باید تمام امور به دست مردم سپرده شود. با وجود اینکه اتحادیه مدغم هست، عملاً بسیاری از فعالیت‌های قرآنی از سوی نهادهای دولتی همچون سازمان تبلیغات اسلامی و وزارت ارشاد انجام می‌شود. اگر همین آزمون به اتحادیه واگذار می‌شد، بسیار ثمربخش بود و تعداد شرکت‌کنندگان آن نیز بیشتر از این دوره می‌شد.

ایکنا ـ برای برون رفت از وضعیت نامطلوب فعالیت‌های قرآنی چه باید کرد؟

در استان هر فعالیتی که دولتی باشد استقبال از آن کم‌رنگ است. بنابراین چاره کار این است که کار را مردمی پیش ببریم. یکی از وظایف اتحادیه‌ها در همه صنوف صدور پروانه کسب برای کاسبان همان صنف است، اما در اتحادیه قرآنی این اتفاق نیفتاده است. در واقع شخصیت حقوقی اتحادیه مدغم زیر سؤال رفته است. حضور بخش دولتی باعث شده تا خیرین نیز رغبتی برای کمک به موسسات نداشته باشند. وقتی یک خیر قرآنی تابلوی سازمان تبلیغات یا وزارت ارشاد را بر سردر موسسه می‌بیند، پشیمان می‌شود و گمان می‌کند که دولت مبالغ هنگفتی را به موسسات پرداخت می‌‌کند.

ایکنا ـ تحلیل شما از وضعیت قرآنی کشور چیست؟

اگر بخواهیم در زمینه قرآن پیشرفت داشته باشیم، باید نگرش به قرآن و شیوه تعامل با قرآنیان را تغییر دهیم. برای حمایت از موسسات قرآنی کشور چه ردیف بودجه‌ای داریم؟ می‌گوییم ایران ام‌القرای جهان اسلام است اما آیا به اندازه این اسم از موسسات قرآنی حمایت شده است؟ با وجود وضعیت معیشتی سخت، باید به فعالان قرآنی توجه خاصی شود.

در سالهای 99 و 98 اتحادیه موسسات قرآنی استان کردستان کمتر از یک میلیون تومان بودجه داشته است. در دوران کرونا توانسته‌ایم به هر موسسه دو میلیون تومان بدهیم و این مبلغ به اندازه اجاره‌بهای یک ماه موسسه هم نیست. در موسساتی چندین نفر مشغول تدریس بودند اما الان بیکارند. اگر این وضعیت ادامه یابد، هیچ آینده‌ای برای فعالیت‌های قرآنی وجود نخواهد داشت. اگر قرار باشد مردم فعالی داشته باشیم و حمایت مادی از سوی دولت نباشد، دیگر نیازی به داشتن مجوز دولتی نیست، زیرا‌ در گوشه یک مسجد به آموزشمان ادامه می‌دهیم و هیچ نیازی به آزمون، مسابقه و ... نداریم. اگر مسئولان به فعالیت‌های قرآنی اهتمام نورزند، جز افول چیزی عاید فعالان قرآنی نخواهد شد و هیچ امیدی وجود نخواهد داشت، مگر اینکه قرآنیان همت کنند و از خدا مدد بخواهند و چشم خود را بر همه چیز ببندد و دولت دست از متولی‌گری قرآن بردارد.

ایکنا ـ در پایان ضمن تشکر از شما به خاطر حضور در این گفت‌وگو، اگر نکته خاصی باقی مانده است آن را بیان کنید.

مسئولان دولتی به حال جامعه قرآنی فکری کنند و چشم‌اندازی برای 10 سال آینده ترسیم کنند. فعالیت‌های قرآنی نیاز به بودجه خاصی دارد. اگر در سطح کلان اقداماتی انجام نشود، شاید در سال‌های آینده شاهد ضعف بیشتر فعالیت‌های قرآنی باشیم. در کردستان نیز ظرفیت‌هایی وجود دارد که اگر مورد توجه قرار گیرد، می‌تواند این استان را به قطب قرآنی کشور تبدیل کند. اگر مسئولان به فعالیت‌های قرآنی کردستان توجه نکنند، مراکز آموزشی تعطیل می‌شوند و به جای آنها کلاس‌هایی که نمی‌خواهم اسم ببرم، افزایش می‌یابند.

در ادامه این گفت‌وگو پای صحبت‌های فؤاد مولودی،‌ قاری ممتاز استان کردستان، نشستیم تا دیدگاهش را در مورد فعالیت‌های قرآنی کشور و استان جویا شویم. مولودی متولد سال 1371 و فارغ‌التحصیل رشته ژنتیک گیاهی است. این قاری ممتاز تاکنون رتبه‌های متعددی را کسب کرده که از جمله آنها می‌توان به رتبه اول مسابقه تلویزیونی اسراء در سال 94، رتبه اول مسابقات سراسری دارالقرآن امام علی(ع) و رتبه اول مسابقات سراسری قرآن کریم در سال 1397 اشاره کرد. همچنین او رتبه اول مسابقات سراسری قرآن ناجا در رشته قرائت تحقیق را در کارنامه خود دارد.

سرزمین مناره‌ها و قرآن‌های تاریخی در حسرت جلسات تخصصی قرآن / بی‌مهری‌های بی‌پایان

ایکنا ـ جناب مولودی، در مورد وضعیت قرآنی استان کردستان توضیح دهید.

در یک کلام وضعیت این استان در قیاس با شهرهایی همچون تهران، مشهد، ‌اصفهان و کرمانشاه اصلاً مطلوب نیست و جایگاه خوبی ندارد.

ایکنا ـ براساس چه شاخصی، این حرف را مطرح می‌کنید و در چه موضوعاتی وضعیت مطلوبی به چشم نمی‌خورد؟

در تمام عرصه‌های قرآنی وضعیت موجود نامطلوب باست. در واقع زمینه مناسب فعالیت قرآنی در استان فراهم نیست و ارگان‌ها تلاوت قرآن را فقط برای ابتدای مراسم می‌خواهند. در سنندج یک جلسه قرآن برای تلاوت و حتی جلسه‌ای هفتگی یا ماهانه وجود ندارد، در حالی که در برخی استان‌ها در طول هفته ده‌ها جلسه آموزش تخصصی قرآن کریم وجود دارد و هر علاقه‌مندی می‌تواند انتخاب کند که در کدام جلسه حضور یابد.

ایکنا ـ علت این خلأ چیست؟ آیا اساتید مبرزی در استان حضور ندارند یا موضوعات دیگری مطرح است؟

استاد وجود دارد اما این‌قدر بی‌مهری هست که وضعیت به اینجا رسیده است. اینکه امکان کافی برای فعالیت‌ وجود ندارد و شامل موارد بسیار زیادی همچون نبود حمایت از فعالان قرآنی از حیث مادی و معنوی می‌شود. استاد قرآنی بسیار زیاد هست اما در حد رفع تکلیف و فعالیت‌های ابتدایی است. ما جلسه تخصصی قرآن در استان نداریم. چندین سال قبل استاد زاهد مرادی جلسات بسیار خوبی داشتند و به حدی مورد استقبال قرار می‌گرفت که برخی روزها جا برای نشستن نبود، اما به سبب بی‌مهری‌ها و حمایت نشدن‌ها وضعیت به اینجا کشیده شد. البته همه چیز را نباید به اساتید و مردم واگذار کرد و بخش دولتی دست روی دست بگذارد. تا وقتی که حمایت بخش دولتی وجود نداشته باشد کار پیش نمی‌رود. بسیاری از جوانان، از جمله من، با وجود داشتن رتبه‌های کشوری، از لحاظ جایگاه آن چیزی را که انتظار داشته‌ایم دریافت نکرده‌‌ایم و این حس در بین اکثر فعالان قرآنی وجود دارد، در حالی که طبق فرمایش مقام معظم رهبری چهره‌های قرآنی و قهرمانان قرآنی باید تکریم شوند.

سرزمین مناره‌ها و قرآن‌های تاریخی در حسرت جلسات تخصصی قرآن / بی‌مهری‌های بی‌پایان

ایکنا ـ مطمئناً در گذشته جلسات تخصصی قرآن وجود داشت که توانست افرادی را همچون شما تحویل جامعه دهد؟

در گذشته جلساتی بود و الان هم قاریانی می‌توانند جلسات را در سطح خوبی برگزار کنند، اما کمترین انگیزه برای این فعالیتها باقی نمانده است.

ایکنا ـ با توجه به تجربه‌تان در قرائت و حال که در استان جلسات آموزشی وجود ندارد، به آموزش حداقل در سطوح مقدماتی فکر کرده‌اید؟

این‌قدر دلزدگی هست که کسی تمایلی به انجام این کار ندارد. حتی به این فکر افتادم که در منزل چنین جلسه‌ای را برگزار کنم اما گاهی اینقدر حضور افراد کم می‌شود که انگیزه‌‌ها در نطفه خفه می‌شود.

ایکنا ـ برای دریافت حمایت از نهادهای قرآن استان چه کرده‌اید؟

مراجعه‌ای نکرده‌ام اما اگر قرار باشد حمایتی صورت بگیرد، باید همه فعالان قرآنی‌ مطلع باشند. مطمئناً در طول سال حمایت‌هایی تصویب می‌شود که همین حمایت‌ها باید به نحوی ابلاغ شود. باید مسئولان قرآنیان را فرابخوانند و از حمایت‌ سخن بگویند. تنها در این حد اطلاع‌رسانی می‌کنند که موسسه راه‌‌اندازی کنید. وقتی هیچ حمایتی نیست، این موسسه می‌تواند چه کار کند.

ایکنا ـ به نظر می‌رسد فعالان قرآنی منتظرند تا بخش دولتی حمایت کند و بعد فعالیتی را انجام دهند. شاید چنین رویه‌ای درست نباشد. اشخاصی همچون شما که به جایگاهی رسیده‌اند برای کاستن از مشکلات قرآنی اقدامی کرده‌اند؟

مثلاً چه کاری باید انجام داد؟

ایکنا ـ برگزاری جلسه تخصصی آموزش قرآن نمی‌توانست گامی در این راستا باشد؟

انگیزه‌ای باقی نمانده است. علاقه‌مندان به فعالیت‌های قرآنی در حدی دلزده شده‌اند که کمترین دغدغه آنها جلسه قرآن شده است. در صورتی که قبلاً اینگونه نبود و علاقه‌مندان به شدت دنبال جلسات قرآنی بودند.

ایکنا ـ به نظر می‌رسد در ایام کرونا و مجازی شدن بسیاری از فعالیت‌ها، امکان بهره‌مندی از جلسات قرآن بهتر شده باشد. فعالان قرآنی استان از این امکان برخوردارند؟

بله من چندین قرآن‌آموز داشتم که به صورت مجازی آموزش‌هایی را به آنها ارائه می‌دادم، اما آموزش حضوری به هیچ وجه قابل مقایسه با آموزش مجازی نیست. در آموزش حضوری بازدهی و برکت آن بسیار بیشتر است.

ایکنا ـ شاید در چنین شرایطی انتظار کسب رتبه در مسابقات قرآن از سوی نمایندگان استان بیهوده باشد. درست است؟

بله، اگر هم موفقیتی بوده حاصل تلاش خود افراد بوده، نه نتیجه برنامه‌ها و طرح‌های نهادهای دولتی. من برای بهره‌مند شدن از آموزش در جلسات قرآن استانهای همدان، کرمانشاه، تهران و ... شرکت کرده‌ام و فقط به آموزش‌های داخل استان اکتفا نکردم. هرچند اصل آموزش‌های من در استان بوده اما برای تکمیل آن به خارج از استان رفتم.

ایکنا ـ در چهل و سومین دوره مسابقات سراسری قرآن کریم در رشته حفظ کل در بخش بانوان رتبه اول به نماینده استان کردستان رسید. کسب چنین رتبه‌هایی تا چه میزان می‌تواند باعث ایجاد انگیزه در قرآن‌آموزان شود؟

ایشان نماینده کردستان بودند اما اصالتاً اهل قم هستند. در واقع به خاطر شغل همسرشان در کردستان ساکن هستند. یعنی نتیجه آموزش‌های این استان نبودند.

ایکنا ـ برای برون‌رفت از این وضعیت چه باید کرد؟

باید از هر روشی برای جذب فعالان قرآنی استفاده کرد، گاهی با برگزاری دورهمی‌ و گاه با اقدامات دیگر.

ایکنا ـ اگر حمایت‌ها صورت بگیرد، امیدی هست که فعالان قرآنی استان در مسابقات موفق شوند؟ در واقع این توانمندی‌ها در بین قاریان و حافظان جوان وجود دارد؟

بله، در دوره‌های آموزشی که با حضور اساتید کشوری برگزار می‌شد بسیاری از آنها اذعان داشتند که اگر مقداری حمایت صورت بگیرد، دستیابی به موفقیت ممکن خواهد بود. همه اساتیدی که به استان آمده‌اند، تأکید کرده‌اند که صداهای خوبی وجود دارد و ظرفیت صدای استان بسیار بالاست و در هیچ استان دیگری اینگونه نیست، اما داشتن استعداد تنها یک بال پرواز است و بال دیگر تأمین امکانات و حمایت‌ دولتی است. اگر یک زمین حاصلخیز داشته باشید، اما وقتی بذر خوبی در آن نکارید معلوم است که محصول باکیفیتی برداشت نخواهید کرد.

ایکنا ـ چرا در هیچ رویداد قرآنی اسمی از کردستان نیست. به نظر می‌رسد بی‌توجهی وجود دارد؟

بله، باید برای آن چاره‌ای یافت.

ایکنا ـ ارزیابی شما از فعالیت‌های قرآنی کشور چیست؟ به نظر می‌رسد وضعیت نامطلوب فعالیت‌های قرآنی در کردستان تابعی از شرایط کلی کشور باشد.

وضعیت کشور خوب است. در مسابقات امسال داوران به افت قاریان و حافظان اشاره کردند که ناشی از شیوع کرونا و تعطیلی جلسات بود و همه داوران به این موضوع اذعان داشتند. فعالان قرآنی بسیار مستعدی در کشور وجود دارد و تنها به مقداری حمایت نیاز است. مطمئنم با اندکی حمایت، استعدادهای بسیار زیادی هم در کردستان و هم در کشور ظهور پیدا می‌کنند. البته باید قرآن را برای رضای خداوند متعال تلاوت کنیم نه اینکه هدف ما فقط مسابقه و رقابت باشد و عامل بودن به قرآن را تمرین کنیم، در حالی که بسیاری تنها به حامل قرآن بودن اکتفا کرده‌اند. هدف از قرآن خواندن با صوت و لحن این است که بتوانیم مفاهیم آن را به مخاطب انتقال دهیم و او را به فکر واداریم. قرآن خواندن و حفظ کردن یک مسئله است و حضور یافتن در مسابقات مسئله‌ای دیگر.

ایکنا ـ استان کردستان حداقل در حفظ قرآن این توانمندی را دارد که به یکی از استان‌های قوی تبدیل شود و حتی در مسابقات حرفی برای گفتن داشته باشد؟

بله، در استان حافظان بسیارخوبی وجود دارد، اما علاقه‌ای برای حضور در مسابقات ندارند.

ایکنا ـ علت خاصی دارد؟

اعتقاد دارند که قرآن را برای مسابقات حفظ نکرده‌اند، بلکه حفظ کرده‌اند تا بتوانند بیشتر با کلام وحی مأنوس شوند که تفکر غالبی در بین حافظان قرآن استان است.

ایکنا ـ سخن پایانی.

با توجه به اینکه رتبه اول رشته ترتیل را در کشور به دست آورده‌ام، چندین بار به نهادهای ذی‌ربط مراجعه کردم و درخواست کردم تا شرایطی فراهم شود و استودیویی در اختیارم قرار بگیرد تا یک دور قرآن کریم را به صورت ترتیل تلاوت کنم که هیچ همکاری‌ای مشاهده نشد.

گفت‌وگو از تیمور کاکایی

انتهای پیام
captcha