برخی عزاداری‌ها مصداق کم و زیاد کردن دین است

به گزارش ایکنا،‌ آیت‌الله رضا استادی، شنبه‌شب، 27 دی‌ماه، در جلسه عزاداری ایام فاطمیه که در مؤسسه طلوع مهر قم و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و به‌صورت مجازی برگزار شد، گفت: اول شناخت و معرفت و بعد محبت و بعد از آن اطاعت مطرح می‌شود. اگر ما حضرت زهرا(س) را دوست داشته باشیم، از دستورات ایشان اطاعت می‌کنیم. خیلی‌ها مسائل را نمی‌دانند و عمل هم نمی‌کنند، اما خیلی هم هستند که مسائل را می‌دانند اما عمل نمی‌کنند، که این‌ها محب خداوند و اهل بیت(ع) نیستند چون اطاعت‌پذیری ندارند.

استاد برجسته حوزه علمیه قم گفت: در عبادات نیز بنا نیست چیزی را کم و یا زیاد کنیم، اما متأسفانه شاهد هستیم که برخی به دین چیزی را اضافه و یا کم می‌کنند. در برخی عزاداری‌ها کارهایی انجام و یا حرف‌هایی زده می‌شود که درست نیست و این اضافه و کم کردن در عزاداری است.

وی عنوان کرد: باید در کارها اخلاص داشته باشیم و البته مراقب باشیم که نگوییم چون خالص نیستیم پس کار خیر را انجام ندهیم، بلکه باید عمل را با اخلاص انجام دهیم، مثلاً اگر برنج درب منزل یک همسایه‌ای می‌دادیم و به همه می‌گفتیم، دیگر نگوییم.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: این‌گونه که از قرآن و روایات برمی‌آید انتظار ائمه (ع) از ما این است که همه‌ کارهای ما با اخلاص باشد و کل زندگی ما باید برای خدا باشد. حتی در روایات آمده است که دوستی و دشمنی‌های ما نیز باید به خاطر خداوند باشد، چرا آن فرد را دوست دارید به خاطر خداوند و چرا نسبت به آن فرد بغض داریم، به خاطر خداوند، ولی متأسفانه خیلی از مواقع می‌بینیم که کارهای ما برای خودمان است، نه برای خداوند و اگر این‌گونه باشد، ضرر کرده‌ایم.

وی گفت: بعضی جاها باید سکوت کنیم اما حرف می‌زنیم و بعضی جاها که باید حرف بزنیم سکوت می‌کنیم، چون برای خداوند نیست و اخلاص در کار ما وجود ندارد.

آیت‌الله استادی تصریح کرد: اساس زندگی ما باید به این‌گونه باشد که برای خداوند باشد، اگر اعمال ما خالص نباشد، قطعاً فایده‌ای نداشته و ارزشی ندارد و از این ‌رو باید بکوشیم که حال که کار خیر و اعمالی را انجام می‌دهیم، خالصانه باشد.

استاد برجسته حوزه علمیه قم در پایان گفت: باید در همه عرصه‌ها به خداوند پناه ببریم و نگوییم حال که کارهای ما خالصانه است پس دیگر مشکلی به وجود نمی‌آید، در حالی‌ که افرادی را داشتیم که تا در لحظه آخر عمر خود خالص بودند اما لحظه آخر عمر آن‌ها همه ‌چیز از بین می‌رود و از این ‌رو باید همواره دعا کنیم و به خدا پناه ببریم.