وقتی «عشق» فاصله‌های کرونایی را پُر می‌کند
کد خبر: 3938199
تاریخ انتشار : ۱۰ آذر ۱۳۹۹ - ۰۷:۴۸

وقتی «عشق» فاصله‌های کرونایی را پُر می‌کند

طلاب چهارمحال‌وبختیاری با داشتن روحیه ایثار و جهاد‌ به تلاشگران مدافع سلامت ملحق شدند و در چهارشیفت کاری از ابتدای آذر ماه در بخش کرونای بیمارستانهای استان، مشغول خدمت‌رسانی هستند.

براساس اعلام جبهه فرهنگی چهارمحال‌وبختیاری، ۲۴۰ نیرو در استان برای انجام امور خدماتی و همراهی بیماران کرونایی آموزش‌های لازم را فراگرفته‌اند تا با ورود به مراکز درمانی، مشکل کمبود نیروی خدماتی و همراه بیمار تا حدوی مرتفع شود.

این نیروهای جهادی از ابتدای آذر در چهار شیفت کاری در بخش‌های کرونایی بیمارستان‌های استان به‌کارگیری شده‌اند و ایثارگرانه مشغول خدمت‌رسانی هستند. همچنین تیم مجرب روانشناسی برای کاهش آلام روحی و ترس و اضطراب بیماران وارد بیمارستان‌ها شده است و از آنان حمایت می‌کند. این داوطلبان با داشتن روحیه ایثار و جهاد‌، به تلاشگران مدافع سلامت ملحق شده‌اند، پرستارانی که از ابتدای شیوع کرونا بی‌وقفه صحنه‌هایی از ایثار و ازخودگذشتگی را در بیمارستان‌ها خلق کرده و شماری از آنان به خیل شهدای مدافع کشور پیوسته‌اند.

قرارگاه جهادی جوادالائمه(ع) حوزه علمیه بروجن، که ید طولایی در خدمت‌رسانی به مردم در بحران‌های گوناگون مانند سیل، فعاليت عمرانى، كمک به نيازمندان، و ... دارد، با شیوع کرونا جبهه مقابله با این ویروس منحوس را خالی نگذاشته و منشأ خدمات بسیاری از كمک مؤمنانه تا تغسيل و تدفين اموات كرونايى بوده است و به تازگی با آموزش و اعزام ۲۵ نیرو به بخش کرونایی بیمارستان حضرت ولی‌عصر(عج) گوشه‌ای از کار کمک به بیماران کرونایی را در دست گرفته است. گفت‌وگوی ایکنا چهارمحال‌وبختیاری را با محمدرضا آقایی، طلبه پایه هشت حوزه علمیه بروجن، مسئول روابط عمومی قرارگاه جهادی جوادالائمه(ع) و جهادگر حاضر در بخش کرونایی بیمارستان بروجن، با هم می‌خوانیم.

ایکنا - ضرورت ورود نیروهای جهادی به عرصه مقابله با کرونا و کمک به کادر درمان چیست؟

نخستین و مهم‌ترین ضرورت، تبعیت از امر ولی‌امر مسلمین است که نیروهای جهادی را برای کمک به کادر درمان و پرستاران فراخواندند و با اشاره به حضور پر شمار نیروهای داوطلب در ماه‌های اول شیوع بیماری و خدمات مؤثر آنان همانند کمک به پرستاران، ضدعفونی کردن دستگاه‌ها و معابر، راهنمایی خانواده‌ها و کمک به افراد سالمند، استمرار این فعالیت‌ها را مورد تأکید قرار دادند و بنا به منویات ایشان، نیروهای داوطلبِ مخلص و جوانان مؤمن و صالح  بار دیگر وارد میدان شدند.

همه ما می‌دانیم که کادر درمان و پرستاری در طی ۱۰ ماهی که از ظهور ویروس نوپدید کرونا می‌گذرد، تلاشی شبانه‌روزی و بی‌وقفه دارند، لذا غیرت جهادی جوانان انقلابی اقتضا می‌کند که به همیاری این افراد شتافته و بتوانند باری از کارشان را سبک کنند. در این راستا فراخوانی در بروجن منتشر شد و افراد زیادی اعم از طلاب و دیگر اقشار جوانان برای حضور در این اقدام جهادی اعلام آمادگی کردند که در حال حاضر کار خدمت‌رسانی در بخش کرونایی بیمارستان بروجن با ۲۵ طلبه جهادی و آموزش‌دیده آغاز شده است.

ایکنا - این نیروها به چه ترتیبی در بیمارستان حضور دارند و عمدتاً چه فعالیت‌هایی را در بخش بیماران کرونا انجام می‌دهند؟

ما در چهار شیفت شش ساعته و در هر شیفت چهار نیرو در بخش حضور داریم که خوشبختانه با آغاز روند کاهشی بستری بیماران، تنها یک بخش به بیماران کرونایی اختصاص دارد و بخش دوم خالی از بیمار است. همراهی و انجام امور مربوط به بیمار در شرح وظایف به ما ابلاغ شد و این امر سبب شد که از ورود همراه بیمار به داخل بخش کرونایی بیمارستان جلوگیری شده و بالطبع خطرات کمتری متوجه خانواده بیماران کرونایی شود. این همراهی از کمک به بیمار در جابجايى، مصرف داروها و صرف غذا گرفته تا پای درد و دل بیمار نشستن و روحیه دادن به بیماران و نیز انجام امور خدماتی مانند نظافت و ... را شامل می‌شود.

ایکنا - آیا این همراهی با بیماران تأثیری در روحیه آنان دارد؟

بله، صددرصد. به‌عنوان نمونه، یکی از بیماران سالمند به‌دلیل کم‌ اهمیتی از فرزندانش شاکی بود و حال و روز روحی خوبی نداشته و شرایط مطلوبی را سپری نمی‌کرد. یکی از طلبه‌ها پای حرف‌های این بیمار نشست و در طی شش ساعت شیفتی که بر عهده داشت، به گفت‌وگو و هم‌کلامی با او پرداخت و در طول گفت‌وگو تلاش کرد که غذای بیمار را به او بدهد که خوشبختانه موفق شد روحیه از دست رفته این بیمار سالمند را به او برگرداند و الفت و صمیمیت میان بیمار و طلاب ایجاد شد. همراهی طلبه‌ها با پرستاران و شنیدن آلام و خستگی‌های بی‌پایانى که کرونا بر آنان تحمیل کرده است و نیز تقویت روحیه، توکل، توسل به خداوند و امید به آینده و ... بخش دیگری از خدمات نیروهای جهادی در بیمارستان است.

ایکنا - بازتاب حضور طلاب و روحانیون در میدان خدمت‌رسانی به بیماران کرونایی چگونه است؟

متأسفانه بسیاری از مردم نگاه خوبی به بیماران کرونایی ندارند و چه بسا این بیماری به یک تابو در اذهان بسیاری از مردم تبدیل شده است. بیماران کرونایی با دیدن حضور پررنگ قشر طلبه در بیمارستان و همراهی و همیاری با آنان، خوشحالند و از اینکه می‌بینند فراموش یا طرد نشده‌اند و دیده می‌شوند، حس امیدواری دارند که خوشبختانه دوستان نیز توانسته‌اند ارتباط خوبی با بیماران داشته باشند.

خوشبختانه حضور طلاب در بیمارستان بروجن، ارتباط عمیقی را بین قشر روحانی با مردم ایجاد کرده است؛ همچنین همراهی و همکاری کادر درمان و پرستاران با نیروهای جهادی قابل تقدیر است. برنامه‌های فرهنگی و دینی متنوعی در طی این چند روز حضور در بیمارستان برای بیماران انجام شده که شاخص‌ترین آن جش میلاد امام حسن عسگری(ع) بود. در این برنامه، با اجازه کادر درمان و با هدف افزایش روحیه معنوی بیماران، ترکیبی از آب متبرک زمزم، آب سقاخانه امام‌رضا(ع) و گردی از خاک تربت مطهر امام حسین‌(ع) به صورت تبرک و با عنوان سوغات امام حسن عسگری( ع) به بیماران اهدا شد. این اقدام خوشحالی فراوان بیماران را به دنبال داشت و با مداحی یکی از طلبه ها فضای معنوی بسیار زیبایی در بخش کرونایی حاکم شد.

ایکنا - حضور طلاب در بیمارستان سبب آرامش معنوی بیماران می‌شود. اگر نمودهایی از این موضوع را در ذهن دارید، برای ما بگویید.

قطعاً همینطور است. طبق مشاهدات این چند روز  در بیمارستان، اهتمام طلاب به اقامه نماز اول وقت با شنیدن نوای اذان، مورد توجه و تحسین بیماران است و آنان نیز در صورت امکان نماز اول وقت را به جا می‌آورند. در یکی از روزها بعد از نماز، یکی از بیماران از طلبه همراهش درخواست کرد دعای معراج را برایش قرائت کند كه در حین قرائت این دعا حال معنوی زیبایی در بخش حاکم بود و همه بیماران به احترام دعا نشسته و با اشک همراهی می‌کردند. اکثر این بیماران سالمند از سواد چندانی برای مفهوم دعا برخوردار نبودند اما شنیدن نوای زیبای دعا نیز برایشان کفایت می‌کرد که با دل و جان شنوا باشند و چنین فضای زیبای معنوی را خلق کنند.

ایکنا - خاطراتی از توسل به قرآن کریم و استفاده از آموزه‌های قرآنی و روایی در تعامل با بیماران دارید؟

بله، بارها در گفت‌وگوها با بیماران این موضوع پیش آمده است؛ به‌عنوان نمونه، به یکی از بیماران گفتم چرا اینجایی؟ گفت: خودم هم متوجه نشدم، سالم و سلامت مشغول زندگی روزمره بودم که ناگهان حس سرماخوردگی ایجاد شد و پس از مدتی کوتاه از پا در آمدم و از حال رفتم و وقتی چشم باز کردم خودم را روی این تخت دیدم. در آنجا احادیثی از زودگذر بودن دنیا و خطبه‌ای زیبا از نهج‌البلاغه برایش نقل کردم. صحبت‌های بنده این بیمار را به تأمل و تفکر واداشت و ‌گفت: این خلوت و دوری از هیاهوی زندگی فرصت بسیار خوبی برای تعمیق افکار و تفکر است. به اقتضای شرایط، در گفت‌وگو با بیماران داستان‌ها و تمثیلات قرآنی و مضامین و مفاهیم آیات و روایات در خصوص پاک شدن گناهان در زمان بیماری و سختی، پایدار نبودن دنیا، معاد و قیامت و نیز امید به آینده نقل می‌شود.

انتهای پیام
captcha