حجتالاسلاموالمسلمین مرتضی قاسمیخواه، مدرس حوزه علمیه شهرستان چناران استان خراسان رضوی در گفتوگو با ایکنا از چهارمحالوبختیاری در رابطه با شخصیت حضرت ابوطالب(ع) عموی پیامبر اسلام(ص)، بیان کرد: ابوطالب از شخصیتهای بزرگ اسلام در طایفه قریش و طایفه بنیهاشم(ع) و شخصیتی بینظیر در صدر اسلام بود که حامی سرسخت اسلام و پیامبر(ص) به شمار میرفت و باعث تثبیت دین اسلام شد.
وی با اشاره به اینکه طایفه قریش یکی از طوایف اصیل عرب در آن زمان بود، ادامه داد: خانواده ابوطالب و پدرش عبدالمطلب از شخصیت و نسب بالایی برخوردار بودند و بود و اصالتشان به حضرت ابراهیم(ع) میرسید، از حضرت ابوطالب فرزندانی از جمله حضرت علی(ع) و جعفر به یادگار ماندند.
حجتالاسلام قاسمیخواه در رابطه با ایمان ابوطالب، تصریح کرد: در میان شیعه و سنی در رابطه با ایمان ایشان اختلاف نظرهایی وجود دارد شیعیان همگان ایمان ایشان را پذیرفتهاند ولی برخی از اهل سنت اعتقاد دارند با وجود اینکه ابوطالب از پیامبر بسیار حمایت کردهاند اما ایمان نداشتهاند که در روایات شیعه از ائمه(ع) جملات بسیاری در رابطه با ایمان ایشان بیان شده است.
وی ادامه داد: حضرت علی(ع) در پاسخ به کسانی که در رابطه با ایمان ابوطالب سوال پرسیدند، فرمودند: به پیامبر اسلام و وحی، دین، ایمان داشتند، همچنین امام صادق(ع) در این باره میفرمایند: مثل ابوطالب مثل اصحاب کهف است که ایمان داشتند اما مخفی کردند و شرک را اظهار کردند.
این کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه ائمهای که ما به سخنانشان استناد میکنیم به سخنان ابوطالب استناد میکردند، تصریح کرد: امام سجاد(ع) از سخنان ابوطالب نقل میکنند و میفرماید: فرزند ما (منظور پیامبر) دروغگو نبوده است، همچنین زمانی که پیامبر از مشرکین آزار و اذیت میدید به دامن ابوطالب پناه میبرد و ایشان از حضرت حمایت میکردند و با اصحاب قریش به خاطر اذیتهایشان برخورد میکردند که همه اینها دلالت بر مسلمانی و ایمان ایشان دارد.
مدرس حوزه علمیه با بیان اینکه اگر برخیها به ابوطالب نسبت بیدینی میدهند به علت این است که ایشان پدر امام علی(ع) هستند و خصومت شخصی با ایشان دارند، افزود: پیامبر بعد از رحلت ابوطالب در مکه یار و یاوری نداشت و به مدینه هجرت کردند و آن سال را سال عامالحزن نامگذاری کردند.
وی بیان کرد: روایت کلی در رابطه با ایمان و عدم شرک آبا و اجداد ائمه در علم کلام و کتب شیعه وجود دارد که در زیارتنامههای ایشان نیز میخوانیم و آنها را با نور کامل خطاب میکنیم که البته حضرت علی(ع) و پیامبر اکرم(ص) دو نور اولی بودند که خداوند آنها را خلق کرد و در صلبهای طاهر پدرانشان جریان داشتند تا به پاکترین پاکان برسند.
حجتالاسلام قاسمیخواه ادامه داد: پیامبر بعد از رحلت ابوطالب در تشییع پیکر ایشان شرکت کردند و به سبک مسلمانان این پیکر مطهر را غسل و کفن کردند، همچنین امام صادق(ع) در سالیان بعد به برخی از افراد سفارش میکردند که از جانب ابوطالب طواف و نماز به جای بیاورند.
وی بیان کرد: بر اساس تاریخ، طایفه بنیهاشم پس از ورود به مکه به عربها پیوستند و عبدالمطلب و ابوطالب به علت خدماتی که به مردم داشتند از جایگاه بالایی برخوردار بودند لذا سیاست مکه را برعهده گرفتند و کلیدداری مکه ابتدا به عبدالمطلب و سپس به ابوطالب رسید، اینها نشانه این است که طایفه بنیهاشم علاوه بر جایگاه اجتماعی کرامتهای شخصی نیز داشتند که خدمت عمومی و اجتماعی به مردم سبب ارتقای این خاندان شد.
حجتالاسلام قاسمیخواه گفت: بعد از رحلت عبدالمطلب با وجود اینکه ایشان ۱۰ فرزند پسر داشت و ابوطالب نه پسر بزرگ ایشان و نه از نظر مالی چندان قوی بود، به خاطر فضائل شخصیاش کلید داری کعبه و سرپرستی پیامبر(ص) به ایشان رسید.
شعب ابیطالب کجاست؟
وی در ادامه در رابطه با شعب ابیطالب تصریح کرد: شعب نام درهای در نزدیکی مکه است و از جمله املاک عبدالمطلب است که بین فرزندانش تقسیم شد که به علتهای مختلف از جمله تولد پیامبر(ص) در این سرزمین مشهور شده است.
حجتالاسلام قاسمیخواه ادامه داد: زمانی که قریشیان متوجه میشوند که افراد به طور روزافزون در حال گرایش به اسلام هستند، جلسه تشکیل دادند و تصمیم گرفتند با این قوم همقسم نشوند، داد و ستد انجام ندهند و حتی دختری به این قوم ندهند لذا پیامبر با برخی از مسلمانان قبیله ابوطالب و ابوهاشم به شعب ابیطالب پناه میبرند و مدت سه سال تحت تحریم قرار میگیرند که ابوطالب در تمام این مدت از پیامبر(ص) و یارانش دفاع میکرد.
وی در پاسخ به این سوال که چرا بعضیها میگویند حضرت ابوطالب مسلمان نبود؟ ادامه داد: به خاطر شخصیت والای ابوطالب بود، امروز شرایط مساعد است و همگان به راحتی ابراز میکنیم که مسلمان هستیم اما در دورههایی حجاب زمان باعث میشود که افراد بزرگ در زمان خودشان شناخته نشوند.
این کارشناس مذهبی بیان کرد: لذا زمانی که پیامبر تبلیغ دین اسلام را از طایفه خود آغاز کرد دوگانگی در بین قبیله رواج پیدا کرد که ابوطالب در این شرایط وحی را میپذیرد اما باید کار فراجناحی و فرا اسلامی انجام میداد تا سبب تشدید جناحی نشود لذا همین فعالیت سبب جذب اکثریت به دین مبین اسلام شد و لذا برخیها تصور میکردند ایشان ایمان نداشتند.
وی در پایان گفت: ابوطالب در آن شرایط هم وحدت قبیله را حفظ میکرد و هم از پیامبر دفاع میکرد، رفتارهای بزرگوارانه داشت و به دیگران اجازه ابراز وجود داد که این حرکت در بلند مدت جواب داد و سبب جذب افراد بسیاری به دین مبین اسلام شد.
انتهای پیام