حجتالاسلام عباسعلی واشیان، عضو هیئت علمی دانشگاه جامعةالمصطفی(ص) العالمیه، در گفتوگو با ایکنا، با بیان اینکه در جهان سکولار سلامت معنوی بعد چهارم سلامت است و از آن به رفاه تعبیر میکنند، اظهار کرد: وقتی به متون وحیانی همچون تورات و انجیل مراجعه کنیم، سلامت معنوی مساوی با رفاه نیست، چراکه ممکن است سختی، غم و اندوه نیز خود منشئی برای ارتقای سلامت به شمار بیاید، مانند درد که عاملی برای تشخیص بیماری و در نتیجه درمان آن باشد.وی افزود: اگر با دید وحیانی به سلامت معنوی بنگریم، به تعبیر جامعتر سلامت و مراقبت معنوی بر تمام ابعاد سلامت تأثیر داشته و از آنها تأثیر میپذیرد، مثلاً در حوزه سلامت جسمی به ویژه در بخش تغذیه وقتی سلامت و مراقبت معنوی بالا باشد، فرد سعی میکند با دقت از لقمه حلال و غذای طیب استفاده کند. در حوزه بهداشت روان نیز سلامت معنوی موجب میشود که فرد آرامش داشته باشد. یکسری صفات مانند حسادت بر سلامت روان افراد تأثیر میگذارد و موجب یکسری اختلالات میشود که در هیچ یک از ابعاد دیگر سلامت به آن اشاره نشده است، در حالی که با سلامت معنوی میتوان این اختلالات را برطرف کرد.عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی قم ادامه داد: در حوزه سلامت اجتماعی هم این گونه است که وقتی معنویت در جامعه حاکم باشد، آمار اختلالات و بیماریهای اجتماعی کاهش پیدا میکند. نمونه آن ماه مبارک رمضان است که جرم و جنایت به پایینترین میزان خود میرسد، چراکه معنویت بین مردم بیشتر میشود. در واقع در جوامعی که معنویترند آمار بزهکاریها کمتر است.واشیان تصریح کرد: انسان معصوم نیست. نظریات خیلی زیادی را از دانش انسانی میبینیم که تغییر کرده یا منسوخ شده است، برای اینکه پازل نظام سلامت موجود که براساس تجربه بشری است ارتقا پیدا کند، باید از سرچشمهای استفاده شود که آن خلأها و نقصانها را برطرف کند؛ لذا نظام جامع سلامت مبتنی بر قرآن و روایات میتواند آن نظام سلامت موجود را کامل کند، هر چند از ابتدا میتوان از مبادی و مبانی این شیرازه و پایه را طراحی کرد و حتی به عنوان یک مدل و نظریه به دنیا ارائه داد.
وی با بیان اینکه نبود مهارت در منابع انسانی دلیل عدم استفاده درست نظام سلامت از آموزههای معنوی است، گفت: اگر بهترین کتابهای تخصصی را داشته باشید و کسی نباشد که دانش استفاده از آن آثار را داشته باشد، منطقی به نظر میرسد که آن کتب درمانگر نباشند.
این پزشک روحانی اظهار کرد: در حوزه سلامت و مراقبت معنوی باید اطلاعات دانشی آن را بررسی کرد و ببینیم که آیا ریشه آن صرف تجربه بشر است یا این اینکه باید به جستوجوی آن در نهادها و منابع دینی بپردازیم. مراکز پژوهشی یا آموزشی که مرتبط با حوزه دین و علوم وحیانیاند، اطلاعات و مهارت استفاده از آنها را دارند.
وی یادآور شد: البته برای استفاده از دانش در این حوزه به همافزایی بین این افراد و متخصصان سلامت براساس علم و تجربه بشری نیاز هست. از باب موضوعشناسی افرادی که در بدنه علوم وحیانی حضور دارند به منزله منابع انسانی دارای این دانش معنوی به شمار میآیند و افرادی که در نظام سلامتاند از دانش سلامت برخوردارند و ارتباط دوسویه بین حوزه علوم وحیانی و سلامت موجب میشود که معنویت در نظام سلامت حضور داشته باشد و کمبودهای آن را جبران کند.
انتهای پیام