آشفتگی ترانه‌های من، از دوری قیصر امین‌پور است
گروه شبکه اجتماعی: سعید بیابانکی در تازه‌ترین پست خود در شبکه اجتماعی درباره قیصر امین‌پور نوشت؛ شاعران بزرگ هرگز نمی‌میرند.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، سعید بیابانکی، شاعر به مناسبت سالروز درگذشت قیصر امین‌پور مطلبی را در شبکه اجتماعی خود منتشر کرده است.
گرد در و بام من نمی‌گردید
از قاصد روزهای بارانی
رفتید ولی خبر نیاوردید
ای قاصدکان خوش‌خبر اینجا
کار من دل گرفته بی‌صبری است
این خانه شبیه خانه نیما
از هر طرفی که می‌روی ابری است
در شعر اگر من و رفیقانم
از حافظ و از فروغ می‌گوییم
اما به هوای سکه‌ای زرین
پشت سر هم دروغ می‌گوییم
امروز اگر من و رفیقانم
تیغ آخته‌ایم بر گلوی هم
دیروز پر از بگو مگو بودیم
«ما چون دو دریچه روبه‌روی هم»
بی‌شاعر روزهای بارانی
هر لحظه غمی و هر دمی دردی
خنجر همه در کف رفیقان است
ای وای چه روزگار نامردی
سنگیم میان شهر سنگستان
شعر از غم ما مگر فروکاهد
شاعر! غزلی ترانه‌ای بیتی ...
این شهر هوای تازه می‌خواهد
با وعده به هیچ می‌فروشندت
ای وای چه روزگار ارزانی
آی ای اخوان که خفته‌ای در طوس
بر خیز که سرکنی زمستانی
چندی است به لاک غم فرو رفته است
این شهر فسونگر برادرکش
از سکه فتاده غیرت و مردی
ما شاعرکان به سکه‌ای دلخوش
ای قاصدکان خوش‌خبر چندی است
این خانه دل گرفته کم نور است
آشفتگی ترانه‌های من
از دوری قیصر امین‌پور است.
*شعر از کتاب «نامه‌های کوفی»
«شاعران بزرگ هرگز نمی‌میرند. آنها تا زبان فارسی زنده است و تا واژه نفس می‌کشد، زنده‌اند. هشتم آبان ماه سالگرد کوچ قیصر امین‌پور است. شاعری خلاق و دردمند و مهربان. شاعری که شهرت بی‌مثالش ذره‌ای از خاکساری‌اش نکاست و روز به روز افتاده‌تر و مهربان‌ترش کرد. در آستانه دهمین سالگرد کوچش بر آستان کلام مهربان و استوار او سر ارادت فرود می‌آورم.
ای قاصدکان خوش خبر چندی استگرد در و بام من نمی‌گردید
از قاصد روزهای بارانی
رفتید ولی خبر نیاوردید
ای قاصدکان خوش‌خبر اینجا
کار من دل گرفته بی‌صبری است
این خانه شبیه خانه نیما
از هر طرفی که می‌روی ابری است
در شعر اگر من و رفیقانم
از حافظ و از فروغ می‌گوییم
اما به هوای سکه‌ای زرین
پشت سر هم دروغ می‌گوییم
امروز اگر من و رفیقانم
تیغ آخته‌ایم بر گلوی هم
دیروز پر از بگو مگو بودیم
«ما چون دو دریچه روبه‌روی هم»
بی‌شاعر روزهای بارانی
هر لحظه غمی و هر دمی دردی
خنجر همه در کف رفیقان است
ای وای چه روزگار نامردی
سنگیم میان شهر سنگستان
شعر از غم ما مگر فروکاهد
شاعر! غزلی ترانه‌ای بیتی ...
این شهر هوای تازه می‌خواهد
با وعده به هیچ می‌فروشندت
ای وای چه روزگار ارزانی
آی ای اخوان که خفته‌ای در طوس
بر خیز که سرکنی زمستانی
چندی است به لاک غم فرو رفته است
این شهر فسونگر برادرکش
از سکه فتاده غیرت و مردی
ما شاعرکان به سکه‌ای دلخوش
ای قاصدکان خوش‌خبر چندی است
این خانه دل گرفته کم نور است
آشفتگی ترانه‌های من
از دوری قیصر امین‌پور است.
*شعر از کتاب «نامه‌های کوفی»
