چه نسبتی میان طب سنتی و نظام سلامت در اسلام وجود دارد؟

مرتضی مجاهدی، معاون پژوهشی دانشکده طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) بر استفاده از روش‌های درمانی مبتنی بر فرهنگ و اعتقادات دینی تأکید کرد.

وی تصریح کرد: فرهنگ و باورهای عمیق مردم که در طول نسل‌ها شکل گرفته از جمله روش‌ها و اصول‌هایی است که می تواند در به کارگیری دستورهای مربوط به سبک زندگی و روش‌های بهداشتی و درمانی کمک‌های مؤثری داشته باشد.

وی افزود: استفاده از تجربیات یک ملت، حکما و اندیشمندان آنها و باو‌رهایی که مورد تأیید علما و داشمندان علمی و دینی باشد یکی از بهترین راه‌های پیشبرد سلامت مردم در نظام سلامت است.

مجاهدی تأکید کرد: این تجربیات باید در دیدگاه مدیران و متخصصان رشته طب سنتی لحاظ شود تا بتوان بهترین نتیجه را در برنامه‌های آموزش بهداشت و درمان حاصل کند.

نسبت طب سنتی و نظام سلامت در اسلام

وی در رابطه با نسبت طب سنتی و نظام سلامت در اسلام اظهار کرد: تعریف‌های متعددی از نظام سلامت در اسلام در بین متخصصان و عموم مردم وجود دارد که می‌توان بر اساس آن تعاریف رابطه‌ای بین اسلام و طب سنتی برقرار کرد.

مجاهدی توضیح داد: نظام سلامت در اسلام یک مجموعه وسیع و حوزه بسیار بزرگی است که می‌تواند پاسخگوی بسیاری از نیازهای سلامت انسان‌ها به ویژه جوامع مسلمان باشد.

وی اضافه کرد: طب سنتی تا آنجایی که بر مبنای اصول عقلی و تجربی علوم پزشکی و بر اساس آموزه‌ها و گذاره‌های اسلامی باشد می‌تواند مورد استفاده نظام سلامت قرار گیرد.

این پژوهشگر نظام سلامت در اسلام با بیان اینکه طبابت یا تدریس علوم پزشکی در جهان اسلام با ملت‌های دیگر تفاوت چندانی ندارد، عنوان کرد: علومی وجود دارند که بشر با عقل و تجربه خود بدان رسیده است نقطه امتیاز ما این است که این دستورات باید از فیلتر آموزه‌های دینی هم گذر کرده و مورد تأیید دین نیز قرار گیرند.

وی بیان کرد: گذاره‌های دینی که در قالب احادیث مستند، آیات قرآن و سنت حضرت رسول(ص) واهل بیت(ع) به ما رسیده می‌توانند در درک راه‌ رسیدن به سلامت مردم و در نتیجه ارائه خدمات بهتربه آنها کمک کنند.

بسیاری از مدعیان سودجوی طب سنتی و اسلامی فاقد دانش علمی و دینی‌اند

مجاهدی با بیان اینکه افراد بسیاری در سطح جامعه و محافل غیر علمی با ادعای تخصص طب سنتی و بهره گیری آیات و احادیث برای درمان 100 درصدی خود را در کنفرانس‌ها و رسانه‌های علمی مطرح می‌کنند، گفت: این افراد بدون هیچ گونه تخصصی در طب و یا علوم قرآن و حدیث تنها با فهمی ناقص از آیات و احادیث به درمان مردم روی آورده‌اند و داعیه‌دار طب سنتی، اسلامی و یا قرآنی شده‌اند از نظر علمای علوم فقه، قرآن، حدیث و تفسیر این ادعاها مورد تایدد نیست، نوشته‌های این افراد فاقد هرگونه عمق علمی و دینی بوده و لذا صلاحیت ورود به این عرصه را دارا نیستند.

تعبیر نظام سلامت در اسلام

وی یادآور شد: باید متخصصان علم حدیث و تفسیر قرآن که به حوزه طب علاقمنده بوده و همچنین محققان علوم پزشکی به ویژه محققان طب سنتی با همکاری یکدیگر آنچه را که از آن به عنوان نظام سلامت در اسلام تعبیر می‌شود را نظام‌مند کرده و بتوانند به جامعه منتقل کنند.