جلوه‌های «نماز» در حرکت امام حسین(ع) از مکه به کربلا
مدرس مرکز تخصصی نماز قم با اشاره به اینکه از ابتدای حرکت امام حسین(ع) از مکه به سمت کربلا تا نماز جماعت ظهر عاشورا، شاهد جلوه‌های نورانی و زیبای نماز هستیم، به مرور برخی جلوه‌های نماز در قیام آن حضرت پرداخت.
حجت‌الاسلام والمسلمین علی آرزومندی، مدرس مرکز تخصصی نماز قم در گفت‌وگو با ایکنا از چهارمحال و بختیاری، اظهار کرد: در زیارت وارث پس از سلام‌های مکرر و بیان وراثت انبیا، خطاب به امام حسین(ع) عرض می‌کنیم: شهادت می‌دهم که تو نماز را اقامه کردی.
وی با بیان اینکه زیارت‌نامه شناسنامه امام است و زائر تلاش می‌کند تا مانند زیارت‌شونده و ادامه‌دهنده راهش باشد، ادامه داد: با این شهادتمان مبنی بر اینکه امام حسین(ع) اقامه‌کننده نماز است، اگر ادعا داریم که زائر امام(ع) هستیم باید به تأسی از ایشان وجود خود را به نماز به‌عنوان جلوه نورانی زندگی و قیام مزین کنیم و حسینی باشیم.
حجت‌الاسلام آرزومندی با اشاره به اینکه از ابتدای حرکت امام حسین(ع) از مکه به سمت کربلا تا نماز جماعت ظهر عاشورا مملو از جلوه‌های نورانی و زیبای نماز است، گفت: بر اساس روایات، آن حضرت در شب آخر حضورشان در مدینه، نیمه‌شب به مسجدالنبی رفتند و پس از وداع با پیامبر(ص) بر سر آرامگاه ایشان، به نماز ایستادند.
وی بیان کرد: در زمان حضورشان در مکه در مسجدالحرام اقامت گزیدند و تمامی ملاقات‌ها در آنجا انجام شد و سخنرانی‌های ایشان پس از اقامه هر نماز ایراد می‌شد؛ لذا حضور در مسجد و نماز، محور اصلی فعالیت‌های ایشان بود.
جلوه‌های نماز در كربلا
این کارشناس مذهبی با اشاره به نقش پررنگ نماز و سخنرانی‌های پس از نماز در صحرای کربلا، گفت: تمام سخنرانی‌های امام حسین(ع) از مکه تا کربلا پس از نماز جهت هدایت و روشنگری بود، به‌عنوان نمونه سخنرانی امام برای سپاه حر پس از اقامه نماز ظهر اتفاق افتاد. همچنین سخنرانی‌های ایشان پس از اقامه نماز صبح عاشورا و نماز ظهر عاشورا قابل توجه است.
حجت‌الاسلام آرزومندی با اشاره به اینکه دلیل اصلی درخواست تأخیر در جنگ از سوی امام حسین(ع) اقامه نماز بود، تصریح کرد: در عصر عاشورا زمانی که عمر سعد تصمیم گرفت حمله کند، امام حسین(ع) حضرت عباس را به نزد سپاه دشمن فرستاد و خواستار تأخیر در جنگ و موکول شدن آن به فردا شد و در بیان علت تأخیر می‌فرماید تلاش کن جنگ را تأخیر بینداز تا امشب را به اقامه نماز، تلاوت قرآن، دعا و استغفار به صبح برسانیم، خدا می‌داند که من همواره نماز را دوست دارم و تلاوت قرآن و به بسیاری دعا و استغفار عشق مى‌ورزم.
مدرس مرکز تخصصی نماز قم تأکید کرد: این سخنان امام(ع) باید چراغ راه پیروان و محبان ایشان باشد تا شالوده تفکر و سبک زندگی خود را بر این چهار اصل یعنی نماز، قرآن، دعا و استغفار بگذارند؛ این اصول حول محور امام قرار دارند؛ چرا که این حرکت بدون وجود امام پوچ و بی‌فایده است.
حجت‌الاسلام آرزومندی با بیان اینکه امام حسین(ع) و یاران و خاندان ایشان تمام شب عاشورا را به نماز سپری کردند، گفت: امام زین‌العابدین(ع) می‌فرمایند که امام حسین(ع) برخاست و تمام شب را نماز و قرآن خواند و دعا و استغفار کرد و اصحاب ایشان نیز چنین بودند.
وی با اشاره به اینکه در مقابل لشگر امام(ع)، لشگر عمر سعد به میگساری و ساز و آواز مشغول بودند، تصریح کرد: تأثیر این عبادت و نماز و معنویت لشگر حسینی بر برخی از سپاهیان لشگر کفر مشهود است که با مقایسه دو سپاه، توانستند راه حق و باطل را تشخیص دهند و از راه باطل به سمت حق و حقیقت بازگردند؛ نمونه مهم آن حر است که در روز عاشورا به امام حسین(ع) پیوست و به شهادت رسید.
این کارشناس دینی با اشاره به وقایع روز عاشورا، بیان کرد: امام حسین(ع) در موعد اذان ظهر از سپاه کوفیان مهلتی برای نماز خواستند که عمر سعد نه تنها برای اقامه نماز به ایشان ملحق نشد بلکه مخالفت کرد و به پیکار ادامه داد.
حجت‌الاسلام آرزومندی با اشاره به اینکه از ۷۲ تن یاران امام حسین(ع) دو نفر مؤذن بودند، گفت: حجاج بن مسروق زمانی که از هجرت امام حسین(ع) آگاه شد به مکه آمد و تا کربلا امام را همراهی کرد و قبل از ایشان به شهادت رسید. همچنین حضرت علی‌اکبر فرزند امام حسین(ع) مؤذن سپاه بود و در طول مسیر از مکه تا کربلا به همراه حجاج در وقت نماز اذان می‌گفتند.
وی با اشاره به روایت ابن اثیر از ابوثمامه صائدی در روز عاشورا، بیان کرد: ابوثمامه یکی از کوفیانی بود که برای امام(ع) نامه نوشت و ایشان را به کوفه دعوت کرد و بر خلاف بسیاری از کوفیان، از یاران باوفای امام(ع) شد. وی در روز عاشورا وقت نماز را به امام(ع) متذکر شد و عرض کرد اگرچه دست از نبرد بر نمی‌دارم تا کشته شوم اما دوست دارم پیش از کشته شدن نمازم را همراه شما بخوانم، که آن حضرت در حق ابوثمامه دعا کردند و فرمودند خدا تو را از مصلین قرار دهد.
قيام حسينى و احياى نماز
حجت‌الاسلام آرزومندی با تأکید بر اینکه امام حسین(ع) با توجه به شرایط جنگ می‌توانستند نماز را در خیمه برپا کنند، ادامه داد: ایشان نماز را در اول وقت، به جماعت و در مقابل انظار عمومی و در تیررس دشمن در گرمای سوزان کربلا با وجود تشنگی و خستگی و تحمل مصیبت‌های فراوان اقامه کردند و مستحباتی چون اذان را به جا آوردند. همه اینها گویای اهمیت و جایگاه فریضه مقدس نماز در دین است.
مدرس مرکز تخصصی نماز قم تصریح کرد: هدف امام حسین(ع) از قیام و مبارزه دین‌خواهی و احیای دین جدشان پیامبر اسلام(ص) است و نمونه‌ای از تکالیف و ارکان دین، نماز است که امام(ع) با اقامه نماز ظهر عاشورا در چنین شرایطی صداقت و خلوص و ایمان و اصالتشان را نشان دادند. در مقابل، سپاه یزیدی که خود را خلیفه حکومت اسلامی معرفی می‌کند با حمله به امام(ع) در وقت نماز، حرمت نماز ایشان را می‌شکند و ماهیت ضد دینی خود را برملا می‌کند.
حجت‌الاسلام آرزومندی با بیان اینکه قیام امام حسین(ع) سبب احیای دین و برپایی نماز شد، اضافه کرد: نماز در احادیث به‌عنوان ستون دین معرفی شده و نداشتن نماز به معنی نداشتن دین است. اگر قرار بود ترک نماز جایز باشد باید بر امامی جایز می‌شد که در گرفتاری و مصیبت پیکار و ناجوانمردی دشمن قرار داشتند اما می‌بینیم که در برابر تیرهای دشمن به نماز می‌ایستند و این فریضه الهی را به جا می‌آورند.
انتهای پیام
