روزهای زیادی نیست که از کنگره ملی ۱۵۰۰ شهید استان هرمزگان میگذرد، پس تا مُهر تمبر اجلاسیه خشک نشده، به ندای پاهای ورم کردهمان لبیک گفته و دست به قلم یادداشت انگاشتم، کنگرهای که میلیونها که نه، بلکه میلیاردها تومان هزینه تبلیغات و بنر و اینترنت میکند، اما برای خادمانش که فقط برای شهدا کار میکنند، با اتوبوس اردوی فرهنگی و علمی و نمازجمعه دانشآموزان موافقت نمیشود، اما برای پر کردن صندلیهای اجلاسیه شهدای دانشآموز و فرهنگیان بهصورت رایگان اتوبوس در اختیار قرار میدهند.
دستگاههای اجرایی در هیچ اموری به جز برگزاری و شرکت در کنگره ملی ۱۵۰۰ شهید استان بودجه مالی ندارند، آخر میخواستند برنامههایی اجرا کنند که تاکنون در هیچ استانی برپا نشده است.
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ
اى کسانى که ایمان آوردهاید! چرا چیزى مىگویید که عمل نمىکنید؟
کَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُونَ
نزد خدا بسیار مورد غضب است که چیزى را بگوئید که عمل نمىکنید. (سوره صف آیات ۲ و ۳)
کنگره ملی ۱۵۰۰ شهید استان نیز به پایان رسید، در ابتدا صحبتهای بسیاری و وعدههای فراوانی داده شد، اما نمیدانم چرا دیده نشد؟ قرار بر برگزاری جشن تکلیف ۱۵۰۰ دانشآموز هرمزگانی بود که برگزار نشد یا جشنواره رفیق آسمانی قرار بود برگزار شود و در اختتامیه کنگره، نفرات برتر اعلام شوند و به ۵ نفر از نوجوانان جوایز نقدی و لوح تقدیر اهدا شود، که البته آن هم برگزار نشد، جشنوارههای که شاید اگر برگزار میشد با دادن اعتماد به نفس به نوجوانان ایرانی، شاهد ناامیدی دشمن از نسل چهارم انقلاب میشدیم.
در این ایام نیک دریافتهام که چرا عدهای از کاروان شهدا جاماندهاند، شهدا بر قرارشان مصمم و بر قولهایشان پایبند بودهاند، اگر اطلاعیه برنامهای ساعت ۸ یا ۸ و نیم بوده، آن را با نیم ساعت یا یک ساعت تأخیر برگزار نمیکردند، دقیق و منظم و رأس ساعت بودند، آنها ساعتهایشان به وقت عاشقی و دلدادگی کوک بوده است.
میگویند جنگ اکنون، نرم است، اما نمیدانم چرا نمیدانند که از توپ و تانک و مسلسل سختتر است، اگر قرار است نوجوانان این نسل مانند حسین فهمیده و بهنام محمدیراد باشند باید فرماندهای مانند باکری و همت و امثال آنها داشته باشند، زیرا فرماندهان جنگ سخت، نیک دریافته بودند که به عمل کار برآید به سخندانی نیست.
انتهای پیام