پیشنهاد تشکیل کمیته هماهنگی و هم‌افزایی بین دو اتحادیه قرآنی

سیدعلی سرابی، رئیس هیئت مدیره اتحادیه تشکل‌های قرآن و عترت کشور در گفت‌وگو با خبرنگار ایکنا، درباره سرانجام برنامه‌ای که برای ادغام با اتحادیه مؤسسات و تشکل‌های فرهنگی ـ مردمی قرآن و عترت کشور دارند، گفت: از نظر اعضای این اتحادیه، پرونده ادغام در مردادماه سال 97 بسته شد به دلیل اینکه بالاترین رکن تصمیم‌گیرنده اتحادیه یعنی مجمع عمومی با رأی قاطع بالای 90 درصد بر عدم پیگیری فرآیند ادغام، رأی دادند و هیئت مدیره را مکلف کردند که این موضوع را پیگیری نکند و در اسرع وقت مجمع عمومی به منظور انتخاب هیئت مدیره برگزار شود، به دلیل اینکه، به خاطر فرآیند ادغام، دو دوره برگزاری انتخابات هیئت مدیره اتحادیه تشکل‌ها به تعویق افتاده بود.
وی افزود: سپس در 25 آبان‌ماه 97 هیئت مدیره جدید اتحادیه تشکل‌های قرآن و عترت انتخاب شد. البته دوستان در اتحادیه دیگر، همچنین سازمان دارالقرآن الکریم اصرار داشتند که این امر باید اتفاق بیفتد و فرآیند ادغام با برگزاری مجمع عمومی کشوری تکمیل شود. چند بار هم موضوع را در شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور مطرح کردند.
سرابی ادامه داد: سه بار این موضوع در دستور کار سه جلسه متوالی شورای توسعه فرهنگ قرآنی قرار گرفت که در دو بار، رئیس وقت شورای توسعه فرهنگ قرآنی، موضوع را به منظور بررسی بیشتر متوقف کردند و بررسی‌های زیادی نیز در دبیرخانه شورای توسعه صورت گرفت، گزارش‌هایی تهیه شد و مجدداً به جلسات بعدی شورای توسعه ارجاع و مطرح شد.

شورای توسعه مخالفت خود را با مجمع عمومی ادغام اعلام کرده بود
رئیس هیئت مدیره اتحادیه تشکل‌های قرآن و عترت بیان کرد: دومین جلسه شورای توسعه فرهنگ قرآنی که موضوع ادغام در دستور کارش قرار گرفته بود، با بررسی موضوع هیئت رسیدگی به امور مؤسسات همراه شده بود که در آن جلسه، هیئت رسیدگی به امور مؤسسات بنا به رأی شورای توسعه منحل شد و دوستانی که اصرار به انجام ادغام داشتند، در آن جلسه مطرح کردند که می‌خواهند، مجمع عمومی ادغام برگزار کنند و ریاست شورای توسعه تأکید کردند، دست نگاه دارند تا اینکه شورای توسعه فرهنگ قرآنی تصمیم بگیرد.
وی با ابراز گلایه از اینکه با وجود این مصوبه که اعلام شد، اما در اوایل آذرماه 97 مجمع عمومی در قم برگزار شد، اظهار کرد: اسم این مجمع عمومی را مجمع عمومی ادغام گذاشتند، در صورتی که اتحادیه تشکل‌های قرآن و عترت، به طور کامل از این فرآیند خارج شده بود و بدون حضور یک طرف، فرآیند ادغام و برگزاری مجمع عمومی ادغام معنی ندارد. دوستان بعد از مجمع عمومی، اصرار بر تکمیل فرآیند ادغام و مذاکراتی نیز با اتحادیه تشکل‌ها نیز داشتند و چون بالاترین رکن اتحادیه تشکل‌ها یعنی مجمع عمومی اعلام کرد که ما حق پیگیری ادغام را نداریم، طبعاً نمی‌توانستیم، ادغام را انجام دهیم، لذا در جلسه اسفندماه 97 شورای توسعه فرهنگ قرآنی، مجدداً این موضوع در دستور کار قرار گرفت، بحث‌های مفصلی شد و رئیس هیئت مدیره و مدیرعامل آن اتحادیه نیز در جلسه حضور داشتند و نهایتاً در جلسه، درباره الزام ادغام رأی‌گیری شد که تنها شش رأی آورد.

شرایط ادغام
این فعال قرآنی با اشاره به وجود صورت‌جلسه و اعلام مصوبه این جلسه، اضافه کرد: بنابر این از نظر اتحادیه تشکل‌های قرآن و عترت کشور، موضوع ادغام یعنی آن فرآیندی که از سال 96 کلید خورده بود، در این جا پرونده‌اش کاملاً بسته شده است، اما اینکه در آینده آیا چشم‌انداز مناسبی برای ادغام وجود دارد یا ندارد؟ این بستگی به نوع عملکرد دوستان در آن اتحادیه دارد. ما بارها پیش‌قدم شدیم، اعلام کردیم که حاضریم بدون ادغام، با تشکیل یک کارگروه مشترک متشکل از تعدادی از اعضای هیئت مدیره دو اتحادیه، اقدام به کار مشترک و رفع چالش‌های فی مابین کنیم.
وی افزود: تاکنون نیز اگر کرسی‌ها و جلساتی در شورای توسعه فرهنگ قرآنی داشتیم با شهادت افراد منصف و مطلع، عملکرد ما عادلانه و همراه با دفاع از حقوق تمامی مؤسسات اعم از عضو اتحادیه تشکل‌ها و یا اتحادیه مؤسسات بوده است، نمونه آن همین بودجه‌ای است که به دو اتحادیه تعلق گرفته است که با تلاش و پیگیری نمایندگانی بوده است که از اعضای هیئت مدیره اتحادیه تشکل‌ها در شورای تخصیص حضور داشتند و دقیقاً همان مقداری که به اتحادیه تشکل‌ها پرداخت شده به اتحادیه مؤسسات نیز پرداخت شده است و بعد از این نیز همین خواهد بود، یعنی واقعاً دوستانمان را در اتحادیه مؤسسات، دقیقا مثل خودمان می‌دانیم و هیچ تفاوتی قائل نیستیم.

تفاوت نگاه و سلیقه‌ تشکیلاتی بین دو اتحادیه
سرابی درباره علل انصراف اتحادیه تشکل‌ها از روند ادغام گفت: اینجا مسئله‌ای که وجود دارد، آن است که نوعی تفاوت نگاه و سلیقه‌ تشکیلاتی است، همان تفاوتی که موجب می‌شود فردی که می‌خواهد مؤسسه ثبت‌ کند از سازمان تبلیغات اسلامی و یا از وزارت ارشاد مجوز اخذ کند که حتما با دلایلی این کار را انجام داده است و این بسته به نزدیکی سلیقه آنها با نگرش تشکیلاتی سازمان تبلیغات اسلامی و یا ارشاد دارد. درباره اتحادیه‌ها نیز اینگونه است، به طوری که ممکن است، سلیقه تشکیلاتی متفاوت باشد و هنگامی، سلیقه تشکیلاتی متفاوت باشد، این طبیعی است که افراد بخواهند با سلیقه خودشان پیش روند؛ بله یک زمانی با تشکیل هیئت رسیدگی به امور موسسات و متمرکز شدن صدور مجوز فعالیت موسسات قرآنی و واسپاری برخی اختیارات حاکمیتی وزارت ارشاد و سازمان تبلیغات به اتحادیه، واحد بودن اتحادیه دلیل داشت، اما اینکه که هیئت رسیدگی به امور موسسات قرآنی منحل شده و هیچ وظیفه حاکمیتی به اتحادیه‌ها واگذار نشده یکی بودن اتحادیه ضرورت خود را از دست داده است. بنابر این با اتفاقی که افتاده و مسائل و مشکلاتی که در پروسه ادغام در استان‌ها داشته‌ایم دیگر آن طرح ادغامی که از سال 96 کلید خورد ضرورتی ندارد، منتفی شده و پرونده‌اش بسته شده است.
رئیس هیئت مدیره اتحادیه تشکل‌های قرآن و عترت اضافه کرد: اینکه در آینده آیا اتحادیه تشکل‌های قرآن و عترت به سمت ادغام برود یا نرود به نوع عملکرد دوستان در آن اتحادیه و همچنین عملکرد دستگاه‌هایی که پشتیبان این اتحادیه هستند، بستگی دارد.
وی با وارد کردن اتهام جانبداری ایکنا از اتحادیه مؤسسات مردمی و تشکل‌های قرآن و عترت کشور گفت: به جای اینکه دوستان در اتحادیه مقابل با تشکیل یک کمیته ویژه به منظور پیگیری مطالبات مؤسسات، بیانیه صادر کنند و دوستان ما در ایکنا به عنوان ارگان رسمی اتحادیه مؤسسات، این بیانیه را انعکاس دهند در حالی که تهمت می‌زنند که اتحادیه تشکل‌های قرآن و عترت، فلان پول‌ها را گرفته است، و تا با این ادبیات صحبت می‌کنند ما چطور می‌توانیم اعضای خود را متقاعد کنیم که دوستان ما در آن اتحادیه، حسن نیت دارند؟ و یا هنگامی که در جلسات شورای توسعه فرنگ قرآنی، واقعیت‌های اظهر من الشمس را انکار می‌کنند ما چطور می‌توانم اعضای هیئت مدیره و یا اعضای مجمع عمومی اتحادیه تشکل‌های قرآن و عترت را راضی کنیم که پای کار بیایند؟
سرابی بیان کرد: اگر بخواهیم به سمت ادغام و همدلی برویم، پیش از ادغام صوری، ثبتی و حقوقی، باید همدلی بین خودمان ایجاد کنیم و باید به همدیگر اعتماد کنیم، لذا آغاز مجدد فرآیند ادغام جدید، کاملاً به نوع نگرش و عملکرد دوستان بستگی دارد.

ادغام را الزاماً فرایندی به نفع مؤسسات نمی‌دانیم
وی ادامه داد: تعداد زیادی از مؤسسات چه از مؤسسات عضو اتحادیه تشکل‌های قرآنی و چه از مؤسسات عضو اتحادیه مؤسسات می‌گویند ادغام الزاماً فرایندی نیست که به نفع مؤسسات باشد، بلکه در زمینه فعالیت مؤسسات مردمی، اتفاقا تکثر خوب است، به دلیل اینکه قدرت چانه‌زنی مؤسسات بالا می‌رود و سلائق مختلف در عرصه فعالیت‌ها می‌تواند میدان عمل پیدا کند. به طور مثال در عرصه فعالیت‌های قرآنی حاکمیتی هم سازمان تبلیغات اسلامی است و هم سازمان اوقاف و امور خیریه، معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور، شورای عالی قرآن و مرکز طبع و نشر قرآن کریم است که تمام اینها حوزه‌های فعالیتی دارند که با هم همپوشانی دارد. من سؤال می‌پرسم اگر ادغام خوب است، چرا دولت این دستگاه‌ها را با هم ادغام نکرد؟ اگر ادغام چیزی است که صد در صد ضرورت دارد، ابتدا باید در دستگاه‌های حاکمیتی این امر رخ دهد.

فعالیت چند اتحادیه بلامانع است
سرابی در پاسخ به این سؤال که پس چرا در واحدهای مختلف یک صنف داریم؟ بیان کرد: صنف با اتحادیه تفاوت دارد، اتحادیه یک مجموعه مردم‌نهاد هست و صنف یک مجموعه واسط بین حاکمیت و یک صنف و قشر است، یعنی اصناف وظایف حاکمیتی دارند، پروانه فعالیت بنگاه‌های اقتصادی را اصناف می‌دهند، اما پروانه فعالیت‌های مؤسسات قرآنی را اتحادیه‌ها نمی‌د‌هند، بلکه دولت اعطا می‌کند.
وی ادامه داد: اتحادیه‌های قرآنی و اتحادیه‌های فرهنگی مثل اتحادیه‌های کارگری هستند، اتحادیه‌های کارگری متنوع هستند در تمام دنیا این پذیرفته شده است، چنانکه در یک کشور ممکن است 10 اتحادیه کارگری وجود داشته باشد، اما در برخی‌ از موارد اتحادیه‌های کارگری، کمیته مشترکی تشکیل می‌دهند، تا در مسائل کلی و منافع عام با هم هماهنگ و هم‌افزا باشند، اما اینکه بگوییم الزاما باید یک اتحادیه در حوزه مؤسسات قرآنی داشته باشیم، این صحیح نیست. در سال 1382 قانونی را شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب کرد با عنوان «الحاقیه ضوابط تأسیس مؤسسات» و در آن الحاقیه که اجازه تشکیل اتحادیه‌های فرهنگی را می‌دهد، می‌گوید هر اتحادیه‌ای که 20 درصد از مؤسسات آن حوزه کاری را عضو داشته باشد، می‌تواند ثبت شود یعنی با این وصف پنج اتحادیه در هر موضوع فرهنگی می‌توانیم، داشته باشیم و این مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی است و با اجرای آن نیز هیچ خلط مبحث و هرج و مرجی رخ نمی‌دهد.
سرابی در پایان اظهار کرد: لذا حضور دو اتحادیه، با عضویت مؤسساتی که از وزارت ارشاد مجوز گرفتند و مؤسساتی که از سازمان تبلیغات اسلامی مجوز دریافت کردند و همکاری برادرانه آنها هیچ هرج و مرجی ایجاد نمی‌کند به شرطی که ما قرآنیان خودمان فضا را مشوش نکنیم و برای کار کردن جهت نشر فرهنگ قرآنی انحصارگرا نباشیم و فکر نکنیم که فقط ماییم که حق کار کردن برای قرآن را داریم.
انتهای پیام