عباس امینی، فیلمساز مستند در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) درباره جشنواره سینما حقیقت و سابقه حضورش در این رویداد اظهار کرد: من چندین سال است که در این جشنواره با آثار مختلف حضور دارم، البته طی یازده دوره گذشته زمانهایی هم بوده که در آن کاری نداشتهام، اما در مجموع همیشه این رویداد سینمایی را پیگیری کردهام و تحسین میکنم که این اتفاق در حال وقوع است و در سینمای مستند ایران جریان سازی خوبی دارد.
وی افزود: درباره تاثیرات جشنواره سینما حقیقت همین اندازه بگویم که ما مستندسازان کمتر برایمان فرصتی است تا کارهایمان دیده شود، برای همین وقتی این رویداد با چنین حجمی به صورت بینالمللی اجرا میشود، شرایطی پیش میآید تا آثارمان بیشتر دیده شود، ولیکن موضوع دیگر این است که فیلمهایمان مورد ارزیابی قرار میگیرد و به نوعی ضعف کارمان شناسایی شده و واسطه آن کیفیت مستندسازی رشد پیدا میکند. مطلب دیگری که در این زمینه میتوانم به آن اشاره کنم به برگزاری کارگاههای مربوط میشود. این کارگاهها که به صورت بینالمللی است شرایط خوبی فراهم آورده تا ما از تجربه فیلمسازان خارجی نیز برای ارتقای کارمان بهره بریم.
امینی در پاسخ به این سوال که درباره بخش جایزه شهید آوینی چه نظری دارد، گفت: کارهایی که در این قسمت روی پرده میرود، عموماً مستندهایی هستند که در آن موضوعات دینی و انقلابی مد نظر قرار میگیرند. در این دوره نیز موضوع مدافعان حرم به صورت ویژه در کارهای مربوطه مد نظر است. درباره گرایشات دینی در فیلمهای این بخش نیز باید بگویم که کیفیت در کارهای مربوطه متفاوت است، ولیکن این تصور که موضوعات مورد نظر تنها در این بخش خلاصه میشود، به نظرم صحیح نیست.
وی درباره معیارهای خود برای تولید مستند دینی تصریح کرد: روح و پیامی که در یک مستند وجود دارد میتواند دینی بودن یک اثر را مشخص کند. بگذارید با ذکر مثالی بیشتر به این موضوع بپردازم. ممکن است در فیلمی ما موضوعی درباره طبیعت داشته باشیم، اما به اندازهای زیبایی طبیعت در کار مورد نظر تصویر شده باشد که عظمت توحید و آفرینش را در ذهن مخاطب به وجود آورد و همین تصاویر بیننده را به این تفکر وا میدارد که این همه زیبایی حتماً خالقی توانا دارد، بنابراین آیا چنین کاری را نباید دینی دانست؟
این مستندساز در پایان تاکید کرد: سالها بود که مستندسازی با توجه کافی مدیران مواجه نمیشد، حتی در بسیاری از مواقع ظرفیتهای آن نادیده گرفته میشد، اما خوشبختانه در چند سال اخیر در گروه هنر و تجربه شرایط اکران آثار مستند در سینما نیز فراهم آمده و همین مسئله نیز به رواج فرهنگ مستند دیدن در جامعه تا حد چشمگیری کمک کرده، اما باز هم برای رسیدن به نقطه آرمانی راه طولانی برای طی کردن نیاز است که میبایست به روی آن سرمایه گذاری کافی از طرف مسئولان صورت گیرد.