به گزارش خبرگزاری بینالملی قرآنی(ایکنا) از هرمزگان، حال و هوای خاص منطقه بشاگرد و سنت باشکوه علمگردانی آنها را در ایام المحرم به تصویر میکشیم که نسیم و رایحه ماه محرم به روستا نشینان این منطقه سرک کشیده و در کوی و برزن آن پیچده است که زن و مرد، پیر و جوان بشاگردی را از تمام نقاط استان گرد هم جمع و برای یک عزاداری با شکوه مهیا میکند.
"علم گردانی" از سنتهای اصیل بشاگرد میباشد که پس از واقعه کربلا در این منطقه رواج پیدا کرده و سینه به سینه بین پاکدلان روستایی منتقل شده است تا امروز، به سنت پدرانشان و با تأسی از علمدار کربلا، بیرق امام حسین (ع) را همواره بر افراشته نگاه داریم.
با نوحه سراییهای پیر غلامان روستا که دیگر صدایشان به دلیل کهولت، نامفهوم است و از لحن نوای آنان به راز دلشان پی میبرید پارچههای مشکی که با تمام شدن محرم سال گذشته بر روی «علم» پیچیده شده را باز و آن را گردگیری و مهیا میکنند.
در قدیم "علم" را از چوب درختی به نام «حِبر» که بسیار محکم بود و به راحتی خراب نمیشد میساختند اما اکنون برای تهیه آن از میلههای آلومینیومی و یک پنجه که نماد دست حضرت ابالفضل(ع) است، با پایهای زیبا و پارچههای تزئینی و خوش رنگ که به آن آویزان هستند و مردم نذورات نقدی خود را به آن میبندند ساخته میشود.
"علم" در یک روز خاص درب تک تک خانهها با بانگ نوحههای محلی گردانده میشود که اعلام برپایی عزارداری امام حسین (ع) و دعوت از مردم برای شرکت کردن در این سوگواری است.
هر "علم" نماد خاص خود را دارد که پنجه به عنوان دست حضرت ابوالفضل معروفترین آن است و در بعضی از روستاها نمادهای قدرت خود، مانند خنجرهای محلی و آیینه را به عنوان علم استفاده میکنند.
سوراخهای علم از پنبههایی که به زعفران آغشته است پر میشود و با نخ ابریشم محکم اجزای علم را روی هم مهار میکنند.
گردگیری حسنیهها و خیابانهای منتهی به آن، نصب پرچم و پارچههای مشکی، برگزاری زیارت عاشورا از یکم محرم همراه با مداحی و بحثهای مربوط به شناخت عاشورای حسینی از برنامههای دیگر مردم در این ماه است.