به گزارش ایکنا از چهارمحال و بختیاری، حجتالاسلاموالمسلمین ابوالفضل احمدی، مدرس حوزه علمیه شهرکرد، در هیئت عزاداری رهروان شهدا که در مدرسه شهید بهشتی شهرکرد برپاست، سخنانش را با بیان چند نکته از احکام آغاز کرد و بحث را با چند حدیث در خصوص آثار لقمه حرام پیگرفت.
وی انحراف از دین، اثر گذاری در نسل، عدم پذیرش کارهای خیر و نیک و ... را از آثار لقمه حرام دانست و افزود: کسی که با مال حرام غذا تهیه میکند آن غذا در ظاهر پلو و مرغ است و در باطن چرک و خون است که تناول میکند.
حجتالاسلام احمدی بیان کرد: قرآن برای مؤمنان راه نجات و برای کافران مایه عذاب است ماهیت قرآن تغییر نمیکند و تنها مخاطب آن عوض میشود پس قرآن ایراد ندارد بلکه ذائقه کافر مانع دریافت کلام الهی میشود.
وی به حدیثی از امام موسیبن جعفر(ع) اشاره کرد و گفت: مال حرام زیاد نمیشود و اگر زیاد شود برکتی ندارد، کسی که مال حرام جمع میکند با وجود اینکه مال بسیاری دارد اما سعادت شرکت در امر خیر و یا ساختن مسجد و حسینیه را ندارد.
آثار و برکات محبت اهل بیت( ع)
این کارشناس مذهبی در ادامه حریص بودن به عمل، زهد و ورع را از نشانههای مؤمن و محب اهل بیت(ع) دانست و گفت: حریص بودن یعنی اینکه انسان به آنچه که میداند عمل کند؛ در واقع اگر مطلبی را بدانیم و به آن عمل نکنیم اثر و نتیجه مثبتی از آن علم نمیبینیم.
وی به حدیثی از امام علی(ع) که فرمودند چه بسیار عالمی که جهلش او را کشت، اشاره و تصریح کرد: جهل در این روایت به معنای جهالت در عمل است که انسان علمی را میشناسد اما بدان عمل نمیکند.
این مدرس حوزه علمیه شهرکرد با بیان اینکه منظور از عالم تنها روحانیون نیستند، ادامه داد: همه ما میدانیم که نباید دروغ گفت، دزدی کرد، نگاه خطا داشت و غیبت کرد و میدانیم که باید روزه گرفت، نماز خواند و حج به جا آورد و زمانی که به این دانستههایمان عمل نکنیم،عالم بیعمل خواهیم شد.
حجتالاسلام احمدی در تعریف «ورع» اینگونه توضیح داد: اگر انسان از هر چیز شبههناکی که نمیداند برایش حلال است یا حرام اجتناب کند یعنی ورع انجام داده است. اگر در مجلسی نمیدانید حرفی را بیان کنید بهتر است یا آنکه اگر آن را بیان نکنید به صلاحتان است، بهتر است آن کلام را بر زبان نیاورید.
وی با اشاره به اینکه اعمال فقط از اهل تقوا قبول میشود، اظهار کرد: پیامبر اکرم(ص) در این خصوص میفرماید: زمانی که روی زمین سوزن و خار باشد چگونه با احتیاط حرکت میکنید؟ اگر تقوا داشته باشید در همه اعمالتان اینگونه با احتیاط عمل میکنید.
حجتالاسلام احمدی به نامه ۴۵ نهجالبلاغه اشاره کرد و افزود: در این نامه حضرت علی(ع) به عثمان بن حنیف که دعوت یک ثروتمند را اجابت کرده بود و سر سفرهای نشسته بود که غذاهای رنگارنگی در آن قرار داشت و فقرا از آنها محروم بودند، خطاب میکند: إتقوالله، یعنی عثمان از خداوند بترس.
وی گفت: عثمان کار خطایی انجام نداده بود تنها بر سر سفره ثروتمندی نشسته بود که حضرت به او فرمودند: تو مسئول یک جامعه اسلامی هستی و حق نداری بر سر هر سفرهای بشینی که این سخن تذکری برای مسئولان و کارگزاران جمهوری اسلامی است.
مدرس حوزه علمیه خطاب به مسئولان بیان کرد: از خدا بترسید و در برخورد با مردم، استفاده از بیتالمال، برخورد با فساد و ظلم خدا را در نظر بگیرید.
این کارشناس مذهبی با طرح این پرسش که آیا همه کسانی که برای به دست آوردن مسئولیت تلاش میکنند برای اجرای احکام الهی دست و پا میزنند، ادامه داد: پذیرش مسئولیت خدمت به مردم بار سنگینی است و نیاز به شام و ناهار دادن ندارد، کسی که با رشوه و شام و ناهار رأی میآورد و برای مسئولیت انتخاب میشود بهتر میتواند احکام الهی را اجرا کند یا کسی که دغدغهمند و هدفمند است؟
فرزندان علی(ع) مال بیتالمال را هدر ندادند
حجتالاسلام احمدی با اشاره به اینکه امام علی(ع) در جامعه به دو قرص نان جو و دو پیراهن بسنده کرده بود، بیان کرد: علی(ع) ساده زیست و به بیتالمال حساس بود، فرزندان علی مال بینالملل را هدر ندادند، تقوا داشتند و با رشوه قضاوت نمیکردند.
وی با بیان اینکه این مطالب به این معنا نیست که مسئولان بیتقوا هستند، افزود: درست است که کسی نمیتواند مانند حضرت علی( ع) زندگی کند اما میتواند او را سرلوحه خود قرار دهد، البته ما نیز باید در انتخابات تقوا داشته باشیم و بر اساس قومیگرایی، وعدههای پوچ و شام و ناهار انتخاب نکنیم.
این کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه اگر مسئولی بر محور تقوا، انقلاب و اسلام انتخاب نشود بر محور اسلام نیز عمل نخواهد کرد، اظهار کرد: اگر از بین علی(ع) و معاویه ، معاویه را انتخاب کردید انتظار تحقق عدل و عدالت علی(ع) را در جامعه نداشته باشید، پس درست انتخاب کنید تا نتیجه درست نیز ببینید.
وی در پایان با بیان اینکه اگر در جامعه تقوا داشته باشیم و خدا را در نظر بگیریم بسیاری از گناهان انجام نمیشود، گفت: انسان اهل تقوا نمیشود مگر اینکه همانگونه که شریک از شریکش حساب میکشد خودش نیز از خودش حساب بکشد.
انتهای پیام